Vernieuwing in de kerk en verzoek om terug naar de bron te gaan

Bang te veranderen

Recente boeken, zoals Garry Wills ‘Papal Sin ( Pauselijke Zonde) hebben een groot deel uitgemaakt van het feit dat de katholieke kerk haar leer niet zal veranderen omdat zij vreest de indruk te geven dat de vorige paus, of beter gezegd pausen,  in de fout zouden kunnen geweest zijn.  Dat geeft zelfs de Amerikaanse bisschop Raymond A. Lucker toe.

Cover of Papal Sin: Structures of Deceit

Zulke grove vergissingen zoals  het geval wanneer Paulus VI zich uitsprak over geboorte controle in zijn op 25 juli 1968 uitgegeven  encycliek “Humanae Vitae” (in het Nederlands : Over het menselijk leven).  In dat gewichtig pauselijk document van leerstellige aard legde Paus Paulus VI op hoe de gelovigen moeten omgaan met huwelijksliefde, seksualiteit en de mogelijkheid tot procreatie welke onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Er werd bevestig dat nog steeds artificiële voorbehoedmiddelen uit den boze ware in de Katholieke Kerk. De gevolgen uit onhandige uitspraken van vele bisschoppen ter ondersteuning van hun geestelijke leider deed de wereld vreemd opkijken, vooral toen daar bovenop nog eens de seksschandalen in de kerk met de vleet bleven opduiken. Maar op dat vlak leken die geestelijken niet bekommerd voor een verspreiding van geslachtsziekten of  dat miljoenen minder gegoede mensen blootgesteld werden aan het risico besmet te raken met hiv. Maar het conservatisme van de paus maakte dat er ook een groeiend verzet in eigen rangen ontstond en dat er in meerdere landen groepen opdoken die het niet meer konden nemen dat door die onverzettelijk niet bij de tijds en wereldvreemde houding van hun geestelijke leider meer en meer gelovigen ‘hun’ kerk verlieten.

Belgisch en Nederlands verval

In België bedroeg het aantal katholiek gedoopten in 1967 nog 93,6% van de bevolking en kon er een zondagsmisbezoek opgetekend worden  van 42,9%. In 1990 kwam er een sterke daling naar 75% met een kerkbezoek van slechts 17,9%. Ook Nederland blijft niet gespaard. In 2001 bezochten bijna 418.000 mensen elk weekeinde een eucharistieviering, vorig jaar was dat aantal tot ruim 322.000 afgenomen. Het aantal kerkgangers in het weekend daalt sinds het begin van deze eeuw met 5 à 6 procent oftewel met ongeveer 20.000 personen per jaar. Nederland mocht in 2006 nog gemiddeld 322.000 katholieken per weekend in haar een kerkelijke viering of dienst vinden. Dat was toen ruim 7,5 procent van alle katholieken: 60 procent bezoekt een viering of dienst op zondag, 40 procent op zaterdag. Volgens het onderzoeksinstituut Kaski is het aantal regelmatige kerkgangers hoger, omdat veel katholieken niet wekelijks, maar twee keer per maand naar de kerk gaan. Het aantal regelmatige kerkgangers bedraagt naar schatting 500.000 (11 procent van alle katholieken). Ongeveer 87 procent van de kinderen die worden gedoopt, doen hun eerste communie. Het aantal gedoopten dat ook het sacrament van het vormsel ontvangt, daalt al jaren. Begin deze eeuw was dit nog 60 procent, inmiddels is het percentage gedaald tot 54 procent.

Nederland volgt België in de trend van vermindering in het aantal eerste communies en vormsels. De afgelopen jaren daalde dat met 2 à 3 procent per jaar. In Nederland ontvingen ruim 37.500 kinderen in 2006 nog de eerste communie en ruim 26.000 het vormsel.

Mariakapel van de Katholieke Kerk in Chaam (Photo credit: Wikipedia)

Volgens de registratie van het R.-K. Bureau voor Ledenadministratie telde Nederland eind 2006 nog ruim 4,3 miljoen katholieken, verdeeld over 1.425 parochies. Katholieken vormen daarmee 27 procent van de totale bevolking. Dat maakt de Rooms-Katholieke Kerk met voorsprong het grootste kerkgenootschap van Nederland, gevolgd door de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), die een ledental van bijna 2 miljoen heeft.

De grote terugval in België, kwam er toen meer en meer schandalen in de kerk het licht zagen. Begin 2006 werd in een onderzoek (internet enquête) gerapporteerd dat minder dan 4% van de bevolking nog wekelijks naar de kerk ging. De in de jaren vijftig tot en met de jaren tachtig van de vorige eeuw, seksuele misbruiken van minderjarigen door priesters en andere religieuzen en de zeer gebrekkige wijze waarop de autoriteiten binnen de Katholieke Kerk met seks en seksueel misbruik omgingen, deden de mensen met verstomming staan en hun doopbeloften intrekken. Paus Johannes Paulus II kondigde wel de oprichting van een commissie aan om de procedures van kerkelijk recht te verbeteren, maar verzweeg ook eerst verscheidene feiten waarvan hij ook op de hoogte was toen hij nog gewoon bisschop was.

De zaak rond bisschop Roger Vangheluwe  in 2010 rond het  seksueel misbruik van een minderjarig neefje en een ander familielid deden de emmer over lopen, vooral als de bevolking zag hoe alles in het werk werd gesteld om de meerdere vergrijpen van geestelijken in België in de doofpot te steken.

Roger Vangheluwe, De vroegere Bisschop van Brugge (Photo credit: Wikipedia)

Na het ontslag van bisschop Vangheluwe in 2010 kwamen honderden Belgische en Nederlandse slachtoffers naar buiten met verhalen over seksueel misbruik. In Nederland bleek uiteindelijk het katholieke klachtenbureau ‘Hulp en Recht’, dat in 1995 door de kerk was ingesteld om klachten over seksueel misbruik af te handelen, volgens de commissie Deetman haar werk niet naar behoren uitgevoerd te hebben. De commissie-Deetman, die onafhankelijk onderzoek doet naar seksueel misbruik van minderjarigen, bracht met het document Naar hulp, genoegdoening, openbaarheid en transparantie adviezen aan haar opdrachtgevers, de Nederlandse rooms-katholieke

bisschoppenconferentie en de Konferentie Nederlandse Religieuzen (KNR) uit. De Nederlandse Kerkprovincie was de eerste kerkprovincie in de katholieke kerk die een vast meldpunt inrichtte voor klachten over seksueel misbruik maar het heeft toch niet voldoende opvang  en hulpverlening kunnen voorzien.

Binnen de Katholieke Kerk werden dus vooral jongens misbruikt. Dit wijkt af van het totale beeld van al het kindermisbruik in de maatschappij, waarvan veel meer meisjes dan jongens slachtoffer worden. In zijn totaliteit zijn meisjes drie keer vaker slachtoffer dan jongens. {Rapport Causes and Context, p.10}

Volgens veel geestelijken en gewone burgers hadden veel problemen te maken met het celibaat en met de houding van de Katholieke Kerk tegenover seksuele gevoelens. Duidelijk bleek in ieder geval dat vele geestelijken hun gevoelens niet de baas konden.

Controverses over verschillende leerstellingen

Gezien de controverses over verschillende leerstellingen van de Kerk, zoals geboorte-controle en de wijding van vrouwen, hebben nu verscheidene geestelijken besloten om aan hun oversten te vragen waarom de kerk hen toch nog steeds zulke beperkende maatregelen op legt en waarom de gelovigen nog steeds gedwongen worden zich te houden aan regels die door één kerkelijk hoofd worden opgelegd maar niet echt in de Bijbel als dusdanig worden voorgeschreven.

Verscheidene geestelijken storen zich er aan dat een onfeilbaarheid van de pausen wordt ingeroepen, terwijl dat ook maar mensen zijn met hun eigen gebreken.

De geestelijken geven nu toe dat indien zij vroeger opstonden en vermelden dat zij niet akkoord gingen met een bepaalde stelling dat zij dan met de vinger werden verwezen en moeilijkheden ondervonden.

Autoritaire beperkingen en gezaghebbend onderwijs

Nu is er zelfs al sprake van ongerijmdheden vanaf de jaren 1930. De theologen die toen begonnen te werken met oecumenische contacten kregen te horen dat de katholieken niet mochten deelnemen aan oecumenische bijeenkomsten, want dat was “verwant aan onverschilligheid” en dat zou dan kunnen zeggen dat de ene religie zo goed was als een ander. Hierover zegt bisschop Lucker: “Dus, als je zei: “Dat is belachelijk, ik ga naar deze bijeenkomsten,” zou je in ernstige problemen zijn geweest.”

Hij is één van de velen die willen praten over hoe het er op  aankomt kerk te zijn en kerkgemeenschap te vormen. Zij willen bespreken wat er gaande is in de kerk en in het kerkelijk onderwijs van vandaag.

Vandaag is de Katholieke Kerk nog steeds overtuigd dat een gezaghebbend onderwijs in feite een theologische mening is dat de steun van een groot aantal mensen in de kerk heeft.

Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli, Paus Pius XII

Gezaghebbende leer vraagt om “religieuze onderwerping van wil en verstand,” en de mensen gaven die aan deze leringen in sommige gevallen onder groot lijden, totdat uiteindelijk er mensen waren die zeiden: “Wacht even, we moeten dit weer eens bekijken.”  Ten slotte was er genoeg “kritische massa” van de kant van de ‘Schrift geleerden’, bisschoppen, enz., en naderhand zelfs de de paus, om het onderwijs van de Katholieke Kerk te veranderen. Een van de beste voorbeelden is Bijbelse kritiek. De kerk heeft ooit geleerd dat je de Schrift niet kon lezen in het licht van haar historische en culturele context. “Nou, we lijden daaronder al ten minste 75 jaar,” zegt Lucker, “tot Pius XII zijn beroemde encycliek over bijbelse studies uitgegaf en de hele zaak bevrijdde.”

1983 code van kerkelijk recht en plaats van de vrouw

De geschiedenis van de geboorte van de 1983 code van kerkelijk recht spreekt boekdelen wat betreft de onderlinge afstemming tussen leergezag, theologie en recht. Er was niet een vrouw onder de 127 leden van de Commissie voor de herziening van het kerkelijk recht (1982 directory) en als sommige leken werden geraadpleegd, hoeveel waren er van vrouwen?

In de hiërarchie van de Katholiek Kerk heeft de vrouw nog steeds niets te zeggen en dat stoort menig gelovige en enthousiaste katholieke vrouw.

De Romeinse hiërarchie koos voor de commissieleden en heeft nooit ingestemd met een structuur die echt een stem zou geven aan een vrouw. Iedereen die de reeds lange geschiedenis van de pogingen van het feminisme en vrouwenverenigingen, de dialoog met de religieuze autoriteiten kent, zou overwegen dat zij het recht hadden om de ware legitimiteit van een rechtsgebied en een theologische functie die  het monopolie blijft van een uitsluitend mannelijke autoriteit te betwijfelen.

De eerste Conventie over de rechten van vrouwen, goedgekeurd te Seneca Falls in de Verenigde Staten in 1848, verklaarde: “De mens heeft de prerogatieven van Jehovah zelf toegeëigend, bij het toewijzen van de sfeer van actie tot de vrouw, wanneer dit behoort tot het geweten van de vrouw zelf en tot God.”

Verlegen voor nieuwe vormen van kerk

Prof Daniel C. Maguire zegt: “De meeste katholieke theologen vandaag zijn schandalig timide in het herbekijken van nieuwe vormen die de kerk vandaag zou moeten nemen. Voor minstens een eeuw na Jezus was de idee van een monarchale bisschop als hoofd van een bisdom niet de norm.”

Vanaf het begin had Jezus de bedoeling dat belangrijke beslissingen moesten worden genomen door de hele groep van zijn leerlingen of  door de ‘gemeenschap’. In het geval van een geschil tussen gelovigen die niet in der minne kunnen worden opgelost, beveelt Jezus : “Meldt het aan de gemeenschap” (Matteüs 18,15-17). Dergelijke gemeenschappelijke beslissingen, voegde Jezus er aan toe, zullen gesanctioneerd worden in de hemel, dat wil zeggen door God (Mattheus 18,18, zie ook Mattheus 18,19-20).

“15  Als je broeder een zonde begaat ga er heen en wijs hem terecht, tussen jou en hem alléén; als hij naar je wil horen heb je je broeder teruggewonnen. 16 Als hij niet wil horen neem er dan nog een of twee met je mee, opdat ‘bij monde van twee of drie getuigen elk beweerd woord vaststaat’. 17 Als hij aan hen voorbij hoort, zeg het aan de vergadering; als hij ook aan de vergadering voorbij hoort laat hij dan voor je zijn zoals de heiden en de tollenaar. 18 Zeker is het, zeg ik u: al wat ge zult binden op de aarde zal gebonden zijn in de hemel en al wat ge zult losmaken op de aarde zal losgemaakt zijn in de hemel. 19 Wéér zeg ik het u: als er twee van u op aarde eenstemmig vragen om welke zaak ook, zal die hun deel worden van bij mijn Vader in de hemelen. 20 Want waar twee of drie samengebracht zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden!” (Mattheüs 18:15-20 NB)

Een gemeenschap van gelovigen

Eindelijk vinden meerderen in de Katholieke Kerk dat er terug gegrepen moet worden naar de beginselen van de eerste Kerk. voor hen is het duidelijk geworden dat de apostelen Jezus leer getrouw bleven en onderling gemeenschap voerden in verbondenheid en niet onder verdeelde heerschappij.

Het woord dat gebruikt wordt voorde te vormen gemeenschap van gelovigen is  ‘communauteit’ of ‘gemeenschap‘ in het Grieks Evangelie van Mattheüs is εκκλήσία ekklesia – ecclesia in het Latijn – dat al snel de gemeenschappelijke uitdrukking werd voor een christelijke gemeenschap [= kerk]. εκκλήσία stond voor ‘de hele gemeenschap’, en meer bepaald: ‘de gemeenschap in volle vergadering of bijeenkomst’. In de hellenistische [= Griekse] wereld van de Vroege Kerk, werden beslissingen door een εκκλήσία democratisch genomen. Het betekent dat alle leden van de εκκλήσία een stemming in de vergadering hadden.

Als men de Handelingen van de apostelen leest kan men goed te weten komen hoe de eerste christenen vergaderden en welk een rol iedereen toebedeeld kreeg. Men kan dan merken dat er niet één specifieke hogere functie voor de een of ander werd weggelegd. Het werk werd onder elkaar evenredig verdeeld en iedereen werd gelijkwaardig in de gemeenschap aanschouwd.

Het is dat democratische proces dat er toen heerste dat de geestelijken nu graag terug zouden zien komen in de Kerk.

Het is zeer belangrijk dat de apostelen hun geïnspireerde brieven richtten aan de hele gemeenschap, de ecclesia – εκκλήσία – in een bepaalde stad.  Verschillende priesters en bisschoppen zijn er zich nu bewust van dat ” Kerk ” niet de hiërarchie, noch een instelling, maar het volk van God aanduide. Ze zeggen dat het Tweede Vaticaans Concilie dit begrip andermaal onderstreepte in het geschrift “Lumen gentium § 9-17″ (Licht van de Volkeren). En de Raad herhaalde dat alle leden van het Volk van God aandeel in de verantwoordelijkheid dragen, en dus in een zekere mate van autoriteit delen, voor de hele gemeenschap.

HE Mgr Vangheluwe, canon Herman Vandecasteele,(left), canon Filip Debruyne (C) and canon Wilfried Dumon (Photo credit: Wikipedia)

De dogmatische constitutie vangt aan met het citaat ‘Christus is het licht van de volkeren’. Christus is het licht van de wereld, niet de kerk. Het licht van Christus schijnt op het gelaat van de Kerk en de Kerk weerspiegelt dat licht. De Kerk is teken van Christus, als een sacrament. In vergelijking met het Eerste Vaticaans Concilie is er in dit document sprake van decentralisatie van de kerk ten opzichte van zichzelf. Elke gedoopte persoon hoort in de gemeenschap te groeien en draagt ​​gezag als priester, profeet en koningin / koning met Christus en neemt deel aan universele Christus ‘zending.

“3 Want door de genade die aan mij gegeven is zeg ik tot ieder bij u: denkt niet hoger dan men moet denken, maar denkt tot bedachtzaamheid, zoals God ieder een mate van geloof heeft toebedeeld. 4 Want zoals wij in één lichaam vele leden hebben, maar alle leden niet hetzelfde te doen hebben, 5 zó zijn wij die velen zijn één lichaam in Christus, maar iederéén leden van elkaar, 6 met genadegaven die naar de genade ons gegeven verschillend zijn: hetzij profetie, dan naar gelang van het geloof, 7 hetzij dienstbetoon, dan in het dienstbetoon; hetzij wie onderricht geeft in het onderricht; 8 hetzij wie aanspoort in de aansporing; wie weggeeft, in eenvoudigheid; wie vooraanstaat, in ijver; wie zich ontfermt, in vrolijkheid.” (Romeinen 12:3-8 NB)

“Broeders-en-zusters, naar de mens zeg ik; hoewel het maar van een mens is kan niemand een eenmaal rechtsgeldig verbond tenietdoen of wijzigen.” (Galaten 3:15 NB)

“22 maar de Schrift heeft alles onder zonde opgesloten gehouden, opdat het beloofde vanuit het geloof in Jezus Christus zou worden gegeven aan hen die geloven. 23 Voordat het geloof kwam werden wij onder een Wet gevangen gehouden totdat het toekomstige geloof zou worden geopenbaard. 24 Zodat de Wet voor ons een opvoeder tot Christus is geweest, opdat wij uit geloof worden gerechtvaardigd. 25 Maar nu het geloof gekomen is staan wij niet meer onder een opvoeder. 26 Allen immers zijt ge zonen-en-dochters van God door het geloof in Christus Jezus. 27 Want gij allen die tot eenheid met Christus zijt gedoopt hebt u bekleed met Christus. 28 Daarin is geen Judeeër en geen Helleen, daarin is geen dienstknecht en geen vrije, daarin is geen mannelijk en vrouwelijk; allen immers zijt gíj één in Christus Jezus! 29 Maar als gij van Christus zijt, dan zijt ge zaad van Abraham: overeenkomstig een belofte erfgenamen!” (Galaten 3:22-29 NB)

“4 Wanneer de Christus verschijnt, ons leven, dan zult ook gíj met hem verschijnen in heerlijkheid. 5  Doodt dan uw aardsgezinde kanten: ontucht, onreinheid, hartstocht, kwade begeerte, en de hebzucht,- die afgoderij is; 6 door deze dingen komt de toorn van God. 7 In deze dingen hebt ook gíj gewandeld, eens, toen u daarin leefde. 8  Maar legt nu ook gij dit alles af: toorn, drift, kwaadaardigheid, laster en vuilpraat uit uw mond. 9 Liegt niet tegen elkaar, nu ge de oude mens met zijn praktijken hebt uitgetrokken 10 en de nieuwe hebt aangetrokken die wordt vernieuwd tot hij herkenbaar is naar het beeld van wie hem heeft geschapen, 11 waarin geen Helleen en Judeeër is, besnijdenis en voorhuid, barbaar, Scyth, dienstknecht, vrije, maar alles en in allen Christus is. 12  Trekt dan aan, als heilige en geliefde uitverkorenen van God, een barmhartig innerlijk, goedertierenheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld, 13 waarmee ge elkaar kunt verdragen en begenadigen als iemand tegen iemand een grief heeft; zoals ook de Heer u heeft begenadigd, zo ook gij. 14 Voegt bij dit alles de liefde, die de band van de volmaaktheid is. 15 En de vrede van de Christus moet in uw harten heersen; daartoe zijt ge ook geroepen in één lichaam. En weest dankbaar. 16 Laat het woord van de Christus rijkelijk in u wonen, zodat ge in alle wijsheid elkaar onderricht en vermaant, met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen in de genade in uw harten zingend voor God; 17 en al wat ge doen zult in woord of in werk, laat alles zijn in de naam van de Heer Jezus en dankt God de Vader door hem.” (Colossenzen 3:4-17 NB)

Verdeler van de gaven van de geest

Door de eeuwen heen waren geestelijke leiders afgedwaald en hadden de voeling met de wortels verloren.

Vandaag beseffen velen maar al te goed dat het God is die de gaven van de Geest verdeelt aan de gelovigen van iedere rang. Dat is de reden waarom alle terecht aandeel in de besluitvormingsprocessen van en voor de gemeenschap hebben of zouden moeten hebben.

Wanneer de Kerk groeide en meer georganiseerd geraakte, is het geassimileerd met overheidsstructuren. Eerst gaf het toe aan het Romeinse Rijk, daarna aan de seculiere koninkrijken van de Middeleeuwen. Al snel waren diegenen die de leiding in de gemeenschap op zich genomen hadden, bereid om bepaalde heidense riten en ideeën, zoals feestdagen aan te passen, omdat zij anders in de problemen zouden komen met de lokale burgerlijke bestuurscomités. Om het gemakkelijker te maken om in harmonie te komen met de burgerlijke en officiële wetten en gebruiken introduceerden zij de burgerlijke heersende systemen en hiërarchie. De uitoefening van het gezag werd top-down, hiërarchisch en feodaal.

De te volgen ideeën en persoon

Anno 2012 vinden veel bisschoppen en priester van de Romeinse curie dat “Met behoud van een deel van de in het verleden bruikbare organisatorische verworven instrumenten, de Kerk van onze tijd het patroon van de ware universele medeverantwoordelijkheid, voorzien door Christus en de apostelen, opnieuw moet zou moeten installeren. Zij kan dit doen door het aannemen van veel van de uitstekende democratische beginselen van de seculiere maatschappij waarin we leven. ”

God wil niet dat we mensen of instellingen zouden volgen. Ook Jezus beriep zich er niet om om zichzelf te nemen als de wonder-doener of om hem te eren. Hij vertelde de mensen om te luisteren naar zijn woorden, maar om ze te herkennen als de boodschap van zijn Vader, tot wie wij ook moeten bidden: “Onze Vader“. In veel van zijn gelijkenissen en preken toonde Jezus duidelijk aan anderen dat hij belang hechte aan van het volgen van de Ene en Enige Ene Ware God, zijn Vader in de hemel, die groter is dan hem.

Als het zaad van Abraham moeten we als een verenigd volk zijn. We mogen zij misschien geen geïsoleerde individuen zijn, maar wij moeten als een familie zijn en ons gedragen als broeders en zusters in Christus.

Jehovah God wil dat we allemaal deel uitmaken van de redding niet als een “mij en Jezus ‘ding. Integendeel, Hij verlangt om ons te redden als Zijn Apart-Geplaatsten of heiligen, geliefde mensen. Ieder individu in de Kerk van God heeft zich te onderwerpen aan de hand van de Meester Bouwer. Onze offers aan God moeten van onszelf zijn; elk naar ons eigen vermogen moeten wij proberen Jeshua (Jezus) te volgen, die zichzelf apart stelde en uit de buurt van de zonde bleef, een leven leidende volgens de geboden van zijn Vader, de Elohim Jehovah God. Die Nazarener Jood is de gezalfde en wortelscheut van David, die zichzelf ‘ledigde’ en zich volledig over gaf aan God. Hij is degene die we moeten volgen en niet een paus of hiërarchische figuur van een groep personen die zichzelf tot ‘geestelijken’ hebben uitgeroepen. Jezus is en moet onze enige hogepriester zijn. Sinds zijn komst hebben wij geen andere priesters meer nodig want in Christus Jezus hebben wij de meest volmaakte bemiddelaar tussen God en de mens.

“5 Zo heeft ook de Christus zichzelf niet verheerlijkt om hogepriester te worden, maar hij die tot hem gesproken heeft: ‘jij bent mijn zoon, ik heb je heden verwekt’ 6 gelijk hij ook op een andere plaats zegt: ‘jij bent priester in eeuwigheid naar de ordening van Melchisedek’;” (Hebreeën 5:5-6 NB)

“Want God is één, één is ook de middelaar tussen God en mensen: een mens, Christus Jezus,” (1 Timotheüs 2:5 NB)

“en tot Jezus, middelaar van een nieuw verbond, en tot bloed ter besprenkeling dat sterker spreekt dan dat van Abel.” (Hebreeën 12:24 NB)

“6 Daarom staat er in een Schriftgedeelte: ‘zie, ik leg in Sion een uitverkoren steen, een kostbare hoeksteen, en wie in geloof op hem vertrouwt zal niet worden beschaamd’. 7 Voor u dan die gelooft geldt de kostbaarheid; maar voor ongelovigen geldt ‘de steen die de bouwlieden afkeurden, die is geworden tot hoofd van een hoek’ 8 en tot ‘een steen des aanstoots en een rots van struikeling’. Zij stoten zich omdat zij niet overtuigd zijn door het woord, en daartoe zijn zij ook bestemd. 9 Maar gij zijt ‘een uitverkoren generatie, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een gemeente ten eigendom’, om de deugden te verkondigen van hem die u uit het duister heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht; 10 die eens ‘niet een gemeente’ waart maar nu gemeente van God zijt, die ‘niet-ontfermd’ waart maar nu in ontferming opgenomen.” (1 Petrus 2:6-10 NB)

“8 Schaam je dan niet voor het getuigenis over onze Heer noch voor mij, zijn gevangene; nee, lijd méde kwaad voor de verkondiging, naar kracht van God 9 die ons gered heeft en heeft geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken maar naar eigen voorbestemming en genade, die ons in Christus Jezus eeuwige tijden eerder is gegeven 10 maar nu is verschenen door de verschijning van onze redder, Christus Jezus, die de dood werkeloos heeft gemaakt en door de evangelieverkondiging leven en onvergankelijkheid heeft laten oplichten,-” (2 Timotheüs 1:8-10 NB)

Jezus is niet God maar wel die enige mens die wij wel horen te volgen. Allen die zich Christen noemen zouden Jezus moeten volgen omdat hij de Christus Messias is die God voor de mensheid voorzien heeft om iedereen dichter bij God te brengen. zij die zich christen noemen zouden zich aan de geboden van Christus moeten houden die zich onderwierp aan de geboden van God. Een van die geboden van Christus Jezus is het verkondigen van het evangelie. Jezus verzocht zijn discipelen mensen te maken van het Woord van God die het Goede Nieuws van het Koninkrijk van God over de hele aarde zouden verkondigen.

Kerk geen bureaucratische instelling

God had Abraham uitverkoren om uit zijn geslacht het zaad te laten groeien van een grote gemeenschap die zich zou mogen gaan beroepen het Volk van God te mogen zijn.

Uit dat Joodse volk kwam uit de stam van koning David, Jeshua, Jezus de Gezalfde, die het mogelijk maakte dat uit de vervreemde stammen, de heidenen, ook weer mensen terug naar dat Volk van God konden komen. Jezus maakte het mogelijk dat iedereen in de wereld de kans kreeg om terug opgenomen te worden en zich af te scheiden van de wereld (apart geplaatst te worden). Gods hoop en Jezus’ hoop was dat mensen zich zouden heiligen en samen een gemeenschap zouden vormen in vrijheid, gelijkheid en in vrede.

God noch Jezus hebben ooit de bedoeling gehad de Kerk als een bureaucratie te maken. Het moest een middel zijn om zich verenigd te voelen als kinderen van God en om een bestaansstructuur te geven onder leiding van het Woord van God.
Alle christenen moeten een groter bewustzijn hebben dat ons geloof  noodzakelijk kerkelijk is. De ecclesia moet het huis zijn van de mensen die Christus willen volgen en hun zoektocht voort te zetten, om zo dicht mogelijk te komen  bij de Vader van Jezus, die ook onze Vader en de enige Heilige Vader moet zijn.

De ecclesia als “thuis”, moet aldus een plaats zijn van gerust voelen, van gemakkelijk en ongebonden voelen. Het mag geen plaats zijn waar men zich gevangen voelt door de verplichte onderwerping aan regels van menselijke leiders.
Het is in de ecclesia dat het geloof in Christus moet worden gevierd, geleefd en gedeeld in broederlijke liefde, met respect en gelijkheid voor iedereen.

Zoek geraakt vertrouwen

Doordat de burgers zagen hoe de leiders van vele geloofsgemeenschappen hypocriet waren en speelden met de waarheid dat velen hun geloof in hen verloren. De leiding van de kerk die niet eerlijk en geloofwaardig bleek te zijn;  niet geïnspireerd door nederigheid en dienstbaarheid;  noch uitdrukking gevend aan de bezorgdheid voor mensen die het geloof verloren in de kerk.
In veel denominaties konden mensen zien dat die kerken eerder in beslag werden genomen door de institutionele regels en een eenzijdige discipline.

De houding van bepaalde denominaties voor mensen die zich anders voelen  dan de meerderheid creëerde ook een hoop problemen.
In een toespraak tot de Vaticaanse Curie deze week, maakte Paus Benedictus  wat wordt beschouwd als een van zijn sterkste aanvallen op het homo-huwelijk. In de afgelopen jaren heeft de paus zijn verzet tegen homoseksueel gedrag in geen onzekere termen bekend gemaakt. Eerder beschreef hij het als een ‘objectieve stoornis “. Dit standpunt werd herhaald door talrijke vertegenwoordigers van zijn senior executive team over de hele wereld.
Zulke sterke woorden en die kerkelijke houding die geen christelijke liefde tonen voor anders geaarde mensen heeft nog meer mensen de kerk doen
verlaten.

In plaats van het vinden van een bevrijdende geloof, hebben veel mensen het aangevoeld alsof die kerken probeerden ze in ketens van gehoorzaamheid aan de instelling te binden. Die kerken zijn en waren geen uitstraling van de leer van Christus, die ons vrijmaakt.

We moeten de realiteit onder ogen zien, dat we leven in een gevallen en gebroken wereld. Mensen zijn zondig en zijn niet perfect – dat is de simpele waarheid. Ook geestelijken kunnen fouten doen en zijn niet vrij van zonde. Het zijn mensen net als alle andere mensen,  die echter nog wel een grotere verantwoordelijkheid dragen, doordat zij zich uitgeven als vertegenwoordigers van God. Doordat zij zich beroepen als spreekbuis op te treden voor de Allerhoogste, moeten zij zich nederig gedragen en er nog meer op letten dat zij een degelijk voorbeeld voor anderen mogen zijn, hun functie waardig. Dus moeten ze nog voorzichtiger zijn dan ‘gewone’ mensen om niet te zondigen, en onberispelijk te leven.

Om het tij te doen keren van de leeglopende kerken is het hoog tijd om die kerkgemeenschap terug een haalbare draagbare structuur te geven waarin mensen zich vrij kunnen voelen om tot volle ontplooiing te komen. De Katholieke Kerk en andere kerken moeten zich hoognodig gaan beramen hoe mensen weer tot een gemeenschap van gelovigen te krijgen, door zich te beramen hoe zij werkelijk juiste vertegenwoordigers van God kunnen zijn en hoe ze een gemeenschap de Heer waardig kunnen vormen.

Op te nemen democratische beginselen

Volgens Len Swidler zijn er de de beproefde democratische beginselen die de huidige kerk terug zou moeten leren, zoals de volgende:

* Het creëren van gemeenten, waardoor de stem van de mensen weer gehoord kan worden;
* De eerlijke verkiezing van leiders;
* Verantwoording voor allen belast met taken;
* Een beperkte termijn voor ambtsdragers;
* Transparantie;
* Ervoor te zorgen dat alle groepen in de kerk naar behoren vertegenwoordigd zijn;
* Een wettelijke procedure;
* En de scheiding van de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht. ”

Stappen die de burger kan ondernemen

Veel mensen mogen ontgoocheld zijn betreft de gang van zaken in hun kerkgemeenschap. België was voor jaren hoofdzakelijk een Rooms Katholieke gemeenschap. Het is begrijpelijk dat met al de wantoestanden in die kerk, dat veel mensen afhaken. Dat hoeft echter geen reden te zijn om het geloof in God en in zijn zoon Jezus af te zweren. Indien u er aan denkt om uit de Katholieke Kerk te stappen, of indien u deze al in het verdomhoekje hebt gestopt, is het misschien tijd om eens uw geloof te onderzoeken en na te gaan hoe u uw verder leven al of niet in geloof wil door brengen.

In geval van twijfel in kerk en geloof is het best om het basisboek dat zou moeten leiden tot de vorming van de mensen in de geloofsgemeenschap, eens te onderzoeken. De Bijbel, het Boek der boeken en bestseller aller tijden, is het voornaamste en beste boek dat u inzicht kan geven in het godsgebeuren en hoe wij ons leven moeten vormen. Laat dat Boek uw gids zijn en vergelijk wat er in staat geschreven met de leringen van de kerkgemeenschappen rond uw verblijfplaats. Indien u vindt dat die niet over een komen met de leerstellingen van de kerk in uw gemeente, hoeft dat geen reden te zijn om bij het afstappen van die kerk kerkloos te blijven. Niets zou u dan nog mogen tegen houden om Gods Woord te volgen en gelijk gezinde gelovigen te zoeken en te vinden en samen met hen gemeenschap te vormen. België is nu niet zulk een groot  land en het moet mogelijk zijn om in de Benelux wel gelijkgezinden te vinden die bereid willen zijn om regelmatig samen te komen en aldus een gemeenschap te vormen van gelovigen die Jezus willen navolgen.

Het is verkeerdelijk te denken dat men priesters en bisschoppen nodig heeft om God te dienen. Men kan God eren in eigen kring maar ook met vrienden of kennissen, in de eigen huiskamer, in een openbaar gebouw of op een plaats van afspraak waar men samen wil komen om in gemeenschap het Woord van God te lezen, samen te bidden en samen na te denken over dit en een volgend leven.

In het geval van twijfel is de tijd nu aangebroken om doortastend te zijn en door te bijten. De tijd van verandering (door de Bijbel) mag niet meer op zich laten wachten. U kan samen met anderen zelf kerk maken en God alle eer toe brengen die Hem toe komt.

Wacht niet tot morgen. Uitstel is afstel.

Wil u meer weten over de mogelijkheden om samen te komen en God lof te brengen mag u altijd de Belgische Christadelphians contacteren. Zij zullen steeds bereid zijn u verder te helpen.

+

Vindt:

• (la) Humanae Vitae – oorspronkelijke tekst
• (nl) Humanae Vitae – vertaling
• rapport kerkpraktijk 2007 Tabel 1. Doopsels in België pagina 6 , door Marc Hooghe, Oktober 2009

• People are turning their back on Christianity

• Democratic principles for the church of today

Lees ook:

1. Houding Christenen tegenover andere Christenen
2. Apathie voor het geloof en Vorm van Eredienst
3. Opvallende verschuivingen in kerkversiering
4. Kruisen en Iconen stukslaan
5. Ontdopen gaat verder in België, een keerpunt om stil bij te staan
6. Wat betreft Waarom geloven in God?
7. Positie en macht
8. Politiek en macht eerste prioriteit #1
9. Reli-Quote 500: de bestbetaalde voorgangers
10. Project voor afvallige kerkleiders
11. Fragiliteit verminderbaar
12. Euthanasie debat geopend in 2005
13. Een Manifest voor Gelovigen
14. Manifest tot protestantse kerk
15. Manifest Gelovigen nemen het woord
16. Manifestanten Protestant of Katholiek
17. Publieke overdracht van Manifest Gelovigen nemen het woord
18. Marx, het Volk, Religie, Christendom en verwrongen ideeën
19. Hellenistische invloeden
20. Vrijheid van mens en centrale plaats in ons wereld- en mensbeeld
21. Hersenspoeling en voortdurende intimidatie
22. Stichters van de Nieuwe Wereld en Godsdienstvrijheid
23. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #1 Abraham de aartsvader
24. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #2 Broeders
25. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #3 De Weg
26. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #4 Volgelingen van Jezus
27. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #6 Constantijn de Grote
28. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #7 Afstandelijken, donatisten en arianisten
29. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #9 Controverse betreft doop
30. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #12 Anabaptisten
31. Dopen en herdopen
32. Zo maar gerechtvaardigd?
33. Bedenkingen: Gods eigen Volk  of  Is men Jood of Christelijk
34. Joodse Wetten en Wetten voor Christenen
35. Rellen en Oude Geschriften
36. Moslims, Christenen en Gratis Heilige Boeken
37. Onze God ook deze van de moslims
38. De Dag is nabij #6 Uitzien
39. De nacht is ver gevorderd 4 Studie 1 Zijn het de laatste dagen? 3 Hoe pakken we het aan?
40. Paul’s Gebedsverzoeken Doorzetten
41. Redding, vertrouwen en actie in Jezus #6 Samenhoren
42. Zoek uw Toevlucht bij God
43. God over zijn Naam יהוה
44. Een Naam voor een God #2 Optekening en Kenbaarmaking
45. Een Naam voor een God #4 Naam voor altijd
46. Een Naam voor een God #6 Hoeveel Lettergrepen
47. Een Naam voor een God #7 Jahwe(h) niet Hebreeuws
48. Een Naam voor een God #8 Vergeten of weigeren
49. Een Naam voor een God #9 Vals geloof gevoed door vrees
50. Het belang van het lezen van de Schrift
51. De Bijbel onze Gids
52. Filippenzen 1 – 2
53. De Afstraling van Gods Heerlijkheid
54. Zoek en vind de Open Weg
55. Ware Geloof en Ware Geloofsgemeenschap
56. Religie, Wet en leven
57. Vele kerken
58. Aanbidden, Aanbidding, Eredienst en Gebed
59. Navolgers van Christus
60. Na te volgen eerste eeuwse Christenen
61. Gericht op Jezus
62. Dienaar van zijn Vader
63. Een Groots Geschenk om te herinneren
64. Slaaf voor mens en God
65. Niet gebonden door labels maar vrij in Christus
66. Diegene die maakt zoals wij zijn
67. Wat levert het mij op?
68. Elkaar Helpen
69. Getuige of Broeder
70. Getuigen van Jehovah, Data en Waarheid
71. 16° Eeuwse Broeders in Christus
72. Te Nemen Stappen
73. Onder de Geest blijven
74. Geestelijke vorming tot heiligheid #3
75. Geestelijke vorming tot heiligheid #4
76. Volharden, Bijbelstudenten en Ondersteuning
77. Vergeven
78. Denkers in de maatschappij
79. Kerklidmaatschap belangrijk of niet
80. In Christus zijn en een nieuwe creatie worden
81. Het eerste op de lijst van de zorgen van de heilige
82. Samen werken aan een Open Gemeenschap
83. Samen op Weg
84. Omtrent bijeenkomen en vergaderen
85. Samenkomsten
86. Wat betreft Wees de beste…
87. Kleine huiskring ook mogelijke ecclesia
88. Draagbare Tempel
89. De ecclesia als lichaam van Christus
90. Opbouw van een ecclesia
91. Wat en waarom Ecclesia
92. Opbouw van een ecclesia en verbonden kosten
93. Wat leren de Christadelphians
94. Christadelphians over heel de wereld

++

Please do read:

1. What and why Ecclesia
2. Meetings
3. Not bounded by labels but liberated in Christ
4. Reasons to come to gether
5. Look for your Refuge by God
6. Minimizing the power of God’s Force the Holy Spirit
7. Position and power
8. Raising digression
9. Politics and power first priority #1
10. Politics and power first priority #2
11. Politics and power first priority #3 Elevation of Mary and the Holy Spirit
12. The Ecclesia in the churchsystem
13. Manifests for believers #5 Christian Union
14. Philippians 1 – 2
15. A Society pleading poverty