Eenheid van spreken onder de loep genomen

Uit ons Multiply archief: Oct 6, ’10

Als men de Getuigen van Jehovah aan de deur krijgt en men ze hoort spreken over de andere religies vertellen zij met trots dat zij de enige Christelijke religie zijn waar geen scheuringen in voorkomen en waar er steeds algemeenheid van de zelfde spraak en gedachtegoed heerst en heeft geheerst.

Men kan er echter niet naast zien dat eer de Getuigen van Jehovah onder die naam het licht zagen er reeds verschillende meningen waren onder de Bijbelonderzoekers die al of niet in de voetsporen van Russell en Rutherford wensten te treden. Toen er werd overgegaan naar de vorming van het Wachttoren Genootschap deed zich in deze Bijbelonderzoekersbeweging de eerste grote scheuring voor. Maar daar bleef het niet bij. Niettegenstaande de beweringen van de Getuigen van Jehovah moeten wij vaststellen dat er van af het begin van de beweging onder die naam meningsverschillen voordeden welke tot afscheuringen leidden. Ook de machtsverhoudingen werden meermaals scheef getrokken en bediscussieerd.

Dat er meningsverschillen zijn is op zich natuurlijk geen ergerlijk punt. Dat er over meerdere zaken gediscussieerd zou worden is een goede zaak. Maar dat er onoverkomelijke verdeeldheid ontstaat is minder goed, en als deze verzwegen wordt is het helemaal slecht.

Als wij bijvoorbeeld één land onder de loep nemen valt ons op dat al tijdens één eeuw er 16 groepen ontstaan in Engeland uit die oorsponkelijk ene beweging waar zogezegd eenheid van spreken was.

De huidige Getuigen van Jehovah geloven dat de Bijbel het vermengen van godsdiensten veroordeelt, op de basis dat er enkel één waarheid van God kan zijn. Natuurlijk is er maar één absolute waarheid, maar in het algemeen over de vele gegevens en vele verhalen zijn er meerdere interpretaties mogelijk, zo lang de mensen niet het volledige inzicht van God hebben gekregen. Men kan akkoord gaan dat interkerkelijk en oecumenische bewegingen afgekeurd  worden omdat er maar één waarheid bestaat. Wij ook moeten er op toe zien dat er geen onoverkomelijke vermenging zou tot stand komen van totaal tegenstrijdige gedachten. Zo is het wel essentieel dat er geen samengang is met diegenen die Jezus ook als God aan nemen. Maar bij de groepen die ontstaan waren uit het werk van Russell liepen die verschillen dikwijls niet zo groot uit elkaar en ging het vaak over zaken waar wij als mensen voorlopig nog niet het fijne van weten.

De Getuigen van Jehovah geloven dat enkel hun godsdienst het ware Christendom vertegenwoordigt en dat die andere godsdiensten verzuimen alle vereisten gesteld door God na te komen. De Getuigen van Jehovah wordt onderricht dat het vitaal is “gescheiden van de wereld” te blijven. De Wachttoren Genootschap publicaties definiëren de “wereld” als “de massa van mensheid apart van de goedgekeurde dienaars van Jehovah. Voor hen zijn diegenen die niet meer akkoord gingen met Rutherford en zijn gevolg mensen die onder de dwang van de  wereld kwamen of onder Satans kracht, in wie zij zoals vele Christenen een gevallen engel zien de als duivel de wereld van God tracht af te keren.

De vereniging heeft door de jaren heen haar mensen willen overbeschermen en trachtte haar vereniging zuiver te houden door haar leden door een overdaad aan studiewerk en predikingsopdrachten van de wereldzaken af te houden. Hen werd aangeraden geen andere lectuur dan die van het Genootschap ter hand te nemen. Getuigen worden ook aangeraden sociaal contact met niet-leden beter te minimaliseren om hun eigen standaarden van zedelijkheid te handhaven.

In een 1894 artikel, had Russell beweerd dat toen de maatschappij eerst in 1881 werd gevormd, het bestond uit “vijf van de kinderen van de Heer” en dat de zaken ervan volledig op zijn kosten waren. In hetzelfde artikel stelde Russell William Henry Conley voor als eenvoudig  lid van een Bijbel klas en niet als de eerste president van de maatschappij dat wijst op zijn ontevredenheid met die persoon. De eerste leider van de Bijbelstudentenbeweging had dus al onenigheden en zijn dood bracht de machtsgeilheid van anderen aan het licht. Er werd geaast op de overname van de sterk aangroeiende groep Bijbelonderzoekers.

Alexander Hugh Macmillan (1877-1966), belangrijk lid van de Bijbel Studenten, en later, van Jehovah’s Getuigen. Bestuurslid van de Watch Tower Bible en Tract Society (1918-). Presenteerde een geschiedenis van de religieuze beweging in zijn boek Faith on the March, gepubliceerd in 1957.

Tegen juni 1917 hadden vier van de zeven Wachttoren Genootschap directeurs — Robert H. Hirsh, Alfred I. Ritchie, Isaac F. Hoskins en James D. Wright —  beslist dat zij in het goedkeuren van het uitgebreide machten van management van Rutherford zich vergist hadden. Zij beweerden ook dat Rutherford autocratisch was geworden. Hirsch probeerde het nieuwe statuut te herroepen en vorderde machten van management van de president terug, maar Rutherford beweerde later dat hij een samenzwering onder de directeurs bespeurde om controle van de maatschappij te pakken te krijgen. In juli  won Rutherford een wettelijke uitspraak van een Philadelphia ondernemingsadvocaat dat geen enkele van zijn tegenstanders  wettelijk aanspraak konden maken om directeur van de maatschappij te zijn.  Opmerkelijk is dat men hier niet meer spreekt van een christelijke beweging of een kerk, maar dat de juridische strijd verliep volgens de rechtsregels voor bedrijven. Uiteindelijk was het genootschap van ernstige Bijbelonderzoekers ook een degelijk bedrijf geworden dat met de jaren zou uitgroeien tot de multinational dat het nu is.

Op 12 juli vulde Rutherford vier vacatures op de raad aan over welke hij beweerde dat deze open stonden. Hij stelde A. H. Macmillan en Pennsylvania Bijbel Studenten W. E. Spill, J. A. Bohnet en George H. Fisher als directeurs aan.
Tussen augustus en november publiceerden de de vier afgedankte directeurs van de maatschappij een serie van folders, met van elke kant  beschuldigingen naar de andere van ambitieus en onvoorzichtig gedrag. De voormalige directeurs beweerden ook dat Rutherford alle hoofdkwartierwerkers had vereist om een petitie te ondertekenen om hem te steunen en had gedreigd met ontslag voor elkeen die weigerde te ondertekenen. De voormalige directeurs verlieten het Brooklyn hoofdkwartier op 8 augustus. Op 5 januari 1918 keerde Rutherford terug naar ‘zijn beoogde’ kantoor.

Paul Samuel Leo (voorheen Levitsky) Johnson (1873-1950) Amerikaanse geleerde en pastor, die gemeenschap begon met de Columbus Ecclesia van de Watch Tower Society en benoemd werd als pelgrim van de Bijbelonderzoekers door Pastor Charles Taze Russell en hem diende als persoonlijke secretaris. Hij verliet het Wachttorengenootschap toen Joseph F. Rutherford de beweging over nam na de dood van Russell en stichtte de Laymen’s Home Missionary Movement of Lægmændenes Hjemmemission. Hij schreef 17 volumes van religieuze geschriften getiteld Driekoningen Schriftstudies, en publiceerde twee tijdschriften van 1918 tot aan zijn dood in 1950. De beweging die hij creëerde gaat noch steeds verder met zijn werk en publiceert zijn geschriften, opererend vanuit Chester Springs, Pennsylvania.

Na de dood van Russell hoopten P.S.L. Johnson, R. Joly en Hemery op een ereplaatsje of konden niet overweg met Rutherford zijn persoon of zijn ideeën. Hun Engels verhaal kan je  vinden op de Ruimte van de Belgische Bijbelstudenten in Bijbelstudenten verdeeldheid in de twintigste eeuw.

Doorheen de jaren liep het aantal volgelingen op door het doemdenken dat gepredikt werd en door de profetische eindtijden die voorspeld werden in zeer nabije tijd. Maar toen er niets gebeurde na die voorspelde einddata verlieten ontgoochelden de vereniging. Zo bracht de voorspelling van 1975 veel aanhangers maar deed ook zeer velen de organisatie verlaten.

In 1981 werd de vereniging helemaal door elkaar geschud door een innerlijke strijd. De leider van de oppositie tegen het Brooklyn hoofdkwartier was Professor James Penton, een Canadees, wiens familie onder de vroegste bekeerlingen van Russell behoorde. Penton en diegenen die partij voor hem kozen zochten opnieuw de doctrine van rechtvaardiging door geloof te beklemtonen en keerden terug naar het opzet van de vroegere ernstige Bijbelonderzoekers. De oorspronkelijke bedoeling van de Bijbelonderzoekers was in Bijbel op zoek te gaan naar waarheden. Bijbelstudie moest nu terug het hoofdoel worden van de vereniging. De intentie van Penton en andere Getuigen die zijn ideeën deelden was om de groep van binnenuit te hervormen. Het leiderschap van het Brooklyn Wachttoren Genootschap keurde hun argumenten sterk af en verdreef iedereen die Penton steunde. Hoewel deze scheuring een ernstige was, bleek het dat de meerderheid van Getuigen binnen de officiële organisatie bleef, die de touwtjes goed in handen bleef houden en volledige controle over de activa van de gehele groep behield.

Lees meer over de Getuigen in: Rond de Getuigen van Jehovah

Over de  afscheuring en in Engeland: Bijbelstudenten verdeeldheid in de twintigste eeuw

 

Vindt ook:

1. Is de Beleidvolle Slaaf van de Getuigen van Jehovah Gods enige instrument
2. Bijbelonderzoekers niet steeds Getuigen van Jehovah
3. Wie kan zich beroepen op C.T. Russell
4. Bijbelonderzoekers en Russelism
5. Andere aanpak in de organisatie van de diensten # 2

Of in het Engels:

1. Jesse Hemery and Goshen Fellowship
2. Jesse Hemery and the The Goshen Fellowship
3. Watchtower Bible and Tract Society (WBTS) main groups that broke away
4. Different approach in organisation of services #2

Mogelijk ook interessant om te lezen:

Joseph Rutherford and Burlesque