Messiaans Pesach 2017 en verharde harten

In België en Nederland begint men stilaan meer te horen over Messiaansen. Sommige spreken over Messiaanse Christenen wat ons iets vreemds lijkt en dubbelzinnig. Een Christen is sowieso een gelovige in de Christus of Kristos, wat betekent dat hij alle geloof hecht aan de Messias Jezus Christus. Wij kunnen nog geloven als zij Messiaanse Joden zouden zijn, maar dat kan enkel als zij van oorsprong Jood zijn en aanvaard hebben dat Jezus de Messias is die al gekomen is en weder zal komen.

Vreemd bij die Messiaansen is dat zij zeggen dat men al de Mozaïsche Wetten en Joodse feesten moet onderhouden, maar hierbij valt dan op dat zij er op toe zien dat iedereen wel een tiende van zijn inkomen aan de kerkgemeenschap af staat, maar een besnijdenis hoeft dan weer niet. Men zegt zich te houden aan de Joodse feesten als o.m. Poerim of Lotenfeest, Pesach, Loofhuttenfeest en Feest van het licht, maar voor het meest belangrijke feest van het jaar welk elke goede Christen ook zou moeten vieren, negeren zij dat en nemen voor hun het heidense feest dat zovele Christenen aanhouden, namelijk Pasen. Zij wensen het echter niet zo te noemen en geven het de zeer misleidende naam Messiaans Pesach.

Sommige Messiaanse sites geven wel aan dat het de belangrijkste nacht in Israëls geschiedenis is waar een dodelijk oordeel aan het Volk van God voorbij gaat door het bloed aan hun deurposten. Daarbij melden zij zelf dat het is

Een nacht om te blijven vieren. {Bloed beschermt Israël, luguber maar waar}

Vreemd vinden wij het, als zij zelf zeggen dat het een nacht is om te blijven vieren, dat zij die nacht dan niet elk jaar ter harte nemen en herinneren.

Waarom houden zo veel Messiaansen vast aan die heidense feesten zoals Kerstmis en Pasen?

Volgens ons speelt de belangrijkste rol hier hun verharde harten. Ook al weten zij dat zij zouden afstand moeten nemen van de wereld is dat het meest moeilijke wat een Christen moet overwinnen. Zij gaan zo gebukt onder de gewoontes die zo ingeburgerd zijn bij hen en in hun omgeving. Daar van afstand nemen is oh zo moeilijk.

Maar hieromtrent waarschuwt Jezus zijn volgelingen dat het niet makkelijk zal zijn, zelfs kan het makkelijker zijn voor een kameel om door het oog van een naald te kruipen dan de gebruiken van de wereld naast zich te leggen zich om zich te houden aan Gods Wil.

“wéér zeg ik u: makkelijker komt een kameel binnen door het oog van een naald dan een rijke in het koninkrijk van God!” (Mattheüs 19:24 NB)

“makkelijker is het dat een kameel door het oog van de naald komt dan dat een rijke binnenkomt in het koninkrijk van God!” (Markus 10:25 NB)

De Germaanse traditie om eieren, als symbool van vruchtbaarheid, in akkers te begraven zodat deze akkers op hun beurt vruchtbaar zouden worden.

Het zich ontdoen van de wereldse geneugten is niet zo makkelijk. Niemand wil onderdoen voor een ander. Als iedereen over de versieringen spreekt voor Kerstmis of Pasen wil men er graag bij horen en wil men ook dikwijls niet onderdoen door te laten zien hoe goed men wel de Kerstboom kan versieren of hoe mooi men de paaseieren kan maken. De Kerstman, versierde of chocolade paaseieren en paashazen hebben wel helemaal niets met Jezus Christus te maken, maar toch wil men er zo graag mee verbonden zijn

omdat iedereen het doet.

Maar wat iedereen doet is daarom nog niet goed.

Velen doen zeer veel dingen die in de ogen van God niet passen, maar voor hen kan het de normaalste zaak van de wereld zijn. Niemand vandaag schrikt er nog van terug als iemand de zoveelste vriendin heeft of nog maar eens voor de zoveelste keer trouwt. Liefst willen velen ook trouwpartijen en communies laten plaatsgrijpen in een kerk en met veel poespas. Het moet wel degelijk gezien worden door de maatschappij. Maar of het in Gods kraam past is een andere zaak.

Het Volk van God, Israël, heeft wel beseft dat hun droom van vrijheid een prijs kost, maar vele christenen beseffen dat nog steeds niet. Velen staan er ook niet echt bij stil wat Pasen of Kerstmis echt inhouden en wat al de bedoening er rond God echt verdriet aan doet. Maar God weet dat de harten van velen verhard zijn en dat velen verblind zijn door de wereld.

Er is niets veranderd met de tijd van de Farao, en de Egyptische slavernij. Vandaag zijn zeer vele mensen slaaf van hun “werk” of beter gezegd van het geld. Zoals toen de harde harten gewoon gelijk wilden krijgen ziet men vandaag nog steeds mensen die er aan houden om de heidense feesten vooraan te zetten en al de materie te verheerlijken.

Misschien kunnen wij in de mildheid die kan gevonden worden in de politieke ‘menselijkheid’ die we zo goed kennen en het regelmatig zoeken compromissen te sluiten.

Och zo een vaart zal het wel niet lopen.

Zo erg is het toch niet, het is maar ‘fun’, voor de leute, om eens te feesten of uit de bol te gaan.

Er mag gerust gevierd worden van God. Hij zelf is bereid om de bedroefden uit een samenkomst te verzamelen en de smaad weg te dragen. (Sefanja 3:18) zo, in wezen als mensen ons christenen uitlachen omdat wij niet mee willen vieren met heidense feesten, laat hen maar begaan. Maar wij moeten beseffen dat God er op staat dat wij Hét grote belangrijke moment niet uit het oog mogen verliezen. Dat ogenblik van bevrijding zal men zelfs gedenken tot in de eeuwigheid.

De Israëlieten waren jarenlang slaven geweest in Egypte, maar nu was er hen bevrijding gegeven. Toen Jehovah Mozes en zijn broer, Aäron, naar Farao stuurde om hem te vragen Zijn volk te laten gaan, weigerde die trotse Egyptische regeerder dat, en daarom sloeg Jehovah het land met een aantal vreselijke plagen. Na de tiende plaag, de dood van de eerstgeborenen in Egypte, liet Farao het volk uiteindelijk gaan (Ex. 1:11; 3:9, 10; 5:1, 2; 11:1, 5).

Maar voor het zo ver kwam moesten de Israëlieten enkele taken vervullen. Ze kregen speciale instructies in de tijd van de lente-equinox in 1513 v.g.t.. In de Hebreeuwse maand Abib, die later Nisan* ging heten, zei God dat ze op de tiende dag van de maand voorbereidingen moesten treffen voor een gebeurtenis op de veertiende dag. Vandaag is het die dag waarbij wij ook zulke voorbereidingen zouden kunnen gaan treffen om de meest belangrijke dag van het jaar te herinneren. Op 14 Nisan moest elk gezin een mannetjesschaap (of -geit) slachten en wat bloed ervan op de deurposten en bovendorpel van het huis spatten (Ex. 12:3-7, 22, 23). Het gezin moest een maaltijd nuttigen van geroosterd lamsvlees met ongezuurd brood en wat kruiden. Gods engel zou door het land trekken en de eerstgeborenen in Egypte doden, maar de gehoorzame Israëlieten zouden beschermd en daarna bevrijd worden (Ex. 12:8-13, 29-32).

Het was niet zo dat na die bevrijding de mensen die bloedige dag snel mochten vergeten. De Israëlieten moesten hun bevrijding de jaren daarna herdenken. God zei tegen ze:

„Deze dag moet u dienen ter gedachtenis, en gij moet hem vieren als een feest voor Jehovah in al uw geslachten. Als een inzetting tot onbepaalde tijd dient gij hem te vieren.”

Jezus herinnerde die dag ook en kwam met zijn leerlingen samen op een bovenverdieping, waar hij nu echter zeer vreemde woorden sprak, die zijn vrienden niet al te best begrepen. Wetende wat er daarna gebeurde beseffen wij wel dat Jezus zich daar aan de tafel voorstelde als een nieuw offerlam dat nu niet enkel de Joden van de slavernij zou gaan bevrijden, maar waarbij zijn bloedvergieten de bevrijding van de dood zou verzekeren voor alle mensen.

De viering die Jezus hield was voor alle mensen, alle zondaars. Wij die nu kunnen genieten van de bevrijding van de vloek des doods, mogen er niet om verlegen zijn die dag te herinneren. Jezus vroeg zijn volgelingen zijn handelingen te gedenken. Zoals het Pascha een van de vastgestelde feesten was die de Israëlieten elk jaar moesten vieren (2 Kron. 8:13), horen wij als Christenen dat nieuwe “paaslam” of “pesachlam” ook te herinneren.

Ter voorbereiding kunnen wij in herinnering nemen

 “zo heeft gezegd de ENE, de Omschaarde: het vasten van de vierde, het vasten van de vijfde, en het vasten van de zevende en het vasten van de tiende zal voor het huis Juda worden tot vrolijkheid, vreugde en goede samenkomstdagen; de waarheid en de vrede, hebt die lief! •” (Zacharia 8:19 NB)

“14 Drie voetreizen in het jaar vier je voor mij feest. 15 Het feest van de matses, zul je bewaren: zeven dagen eet je matses zoals ik je heb geboden: bij de samenkomst in de maand van de Aar, want daarin ben je uitgetrokken uit Egypte; mijn gelaatstrekken zijn niet zomaar te zien! 16 Dan het feest van de oogst van de eerstelingen van je daden, nadat je gezaaid hebt op het veld; en het feest van de inzameling in de uitgang van het jaar, als je de vruchten van je daden inzamelt van het veld.” (Exodus 23:14-16 NB)

Pesach betekent letterlijk ‘passeren’. Het verwijst naar de doodsengel die de tiende plaag over Egypte uitstortte, de plaag waarbij zoveel doden te betreuren waren. Aan Israël ging die dood voorbij, de doodsengel passeerde iedereen die beschermd werd door het bloed van het Pesachlam. Christenen hebben Jezus die voor ons de deuren langs ging en zich aanbood als Offerlam voor God om de losprijs te betalen die de mensheid schuldig is wegens de rebellie in de Tuin van eden.

Ter herinnering aan dat wonder in Egypte en aan de wonderen die daarop volgden, alsook aan die offerdaad die Jezus op zich wou nemen, vieren wij dit jaar Pesach vanaf 14 Nisan.

Niet zoals de Messiaansen die het Pesach op de heidense feestdag van de godin der lente, Eostre (vandaar ‘Easter’ in het Engels) vieren, volgen ware Christenen de door God opgedragen dagen 14-22 Nisan, beginnende met ons herinneringsmaal op 14 Nisan, beginnende met de avond van 10 april 2017.

Zij die willen vasthouden aan de heidense en wereldse feesten zijn zij die voor God hun hart verharden. Met het betuttelen of zomaar afwimpelen van de ernst voor die goddelijke feestdagen laat men zien hoe men tegenover God en Zijn geboden staat.

 

Van de Joodse feestdagen het eerste grote feest van dit jaar.

Er is volop aandacht voor de vrijheid die we vieren
omdat de slavernij en de dood niet het laatste woord hebben!

++

Aanvullende lezing

1. Wees druk bezig met het belangrijke teken van geloof
2. Joodse Wetten en Wetten voor Christenen
3. Neem afstand van heidense vastenperiodes
4. Fragiliteit en actie #14 Plagen van God
5. Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
6. Een Messias om te Sterven
7. Een Groots Geschenk om te herinneren
8. Slavernij, Ongedesemd Brood en Feesten
9. Op de eerste dag voor matzah
10. Jezus vindt de dood op Golgota op voorbereidingsdag
11. 14 Nisan een dag om te herinneren #1 Oorsprong
12. 14 Nisan een dag om te herinneren #4 Een Gedood Lam
13. Lam van God #1 Sprekers voor God
14. Lam van God #3 Tegenover onschuldig dier een onschuldig man #2
15. Vrijdag 3 april 2015 een dag voor verenigde samenkomst ter herinnering
16. Verlossing #4 Het Paaslam
17. 14 Nisan, de avond om Christus Zijn predikingswerk te herinneren
18. Donderdag 9 April = 14 Nisan en Paasviering 11 April
19. Rond het Paasmaal
20. Een Feestmaal en doodsherinnering
21. Verlossing #7 Christus levend in de gelovige
22. De zeven Feesten van God
23. Een Konijn dat Paaseiren legt
24. High Holidays not only for Israel
25. Seven Bible Feasts of JHWH
26. This day shall be unto you for a memorial and you shall keep it a feast to the Most High God
27. Deliverance and establishement of a theocracy
28. 9 Adar and bickering or loving followers of the Torah preparing for Pesach
29. Most important day in Christian year
30. Commemorating the escape from slavery
31. Yom Hey, Eve of Passover and liberation of many people
32. Festival of Freedom and persecutions
33. To believe in the liberation of slavery and to repent
34. The Evolution Of Passover–Past To Present
35. Easter: Origins in a pagan Christ

+++

Aanverwante lectuur

1. Waarom zegt niemand dit? 10 augustus is 222 en is in 2000 9/11.
2. Pinksteren: Het begin van de Christelijke kerk
3. Paasei ‘sponzen’
4. It’s time to start thinking about Pesach!
5. Rise and Shine (Pesach)
6. Podcast and Pesach
7. Praying with Fringes 04/05/2017 – A Ritual for Welcoming Your Ancestors to Your Seder
8. Passover–Deliverance
9. Should Christians celebrate Passover?
10. Easter versus Passover
11. Some Common Misperceptions about the Date of Pascha/Easter

+++

Related articles

• Daddy’s Letter To You
• How Great Thou Art
• POPE FRANCIS WARNS: ‘Populism is evil and ends badly’
• Sermon: The Story of the Bible Leads to Jesus, Acts 7
• Sunday reflection: John 11:1 – 45