Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 2

Geen implicatie van eeuwige pijn als de bedreigde straf voor ongehoorzaamheid

Toen Adam en Eva in de tuin werden geplaatst, die God ten oosten in Eden had geplant, waren ze perfect van hun soort; “Heel goed” was het woord hoe ze omschreven werden. (Gen. 2: 8; 1: 31).

Het landgoed van de mens is niet het hoogste in het universum. Er zijn minstens twee boven hen, de verblijfplaats van de goddelijke Schepper en dat van Zijn engelen. Als er kwaliteiten zijn tussen de engelen en de goddelijke natuur, weten we het niet; Maar de engelachtige natuur is ongetwijfeld het laagste vlak van geestelijke natuur, want van de man wordt gezegd,

“Je hebt hem een ​​beetje lager gemaakt dan de engelen.” (Psalm 8: 5)

De aardse mens werd gemaakt voor een aardse bewoning. God had alles voorzien voor de mens. De mens had totaal geen tekorten in de Hof van Eden, waar hij tot in de eeuwigheid in vrede met de andere schepselen van God zou hebben kunnen leven.  Maar hij had van af zijn ontstaan van God enkele opdrachten gekregen, namelijk zorg te dragen voor de natuur en al de dingen daar in een naam te bezorgen. Alsook moest de mens zich gaan vermenigvuldigen. Verder mocht hij niet eten van het fruit van de Boom in het midden van de tuin, die de naam had meegekregen een boom te zijn die kennis van goed en kwaad zou geven.

De restitutieprocessen zullen alle bereidheid en gehoorzaamheid terugbrengen naar de perfectie die oorspronkelijk in Edenische omstandigheden is geïllustreerd. Engelen zijn hemelse wezens, verschillend van de mensheid, en die in andere omstandigheden wonen. – Psalm 115: 16; Dan. 9: 20, 21; Mat. 18: 10; Markus 12:25.

Zo ‘een beetje lager dan de engelen’ geplaatst, maar perfect op zijn eigen vlak, was onze vader Adam, wanneer hij door zijn Maker werd geplaatst in de tuin van Eden, het Aards Paradijs. Omdat ze zonder ervaring en dus zonder gevestigde karakter waren, hoewel hun fysieke en mentale processen perfect waren, werd hij en zijn mooie metgezel onder een bevel geplaatst die hun gehoorzaamheid en loyaliteit aan hun Schepper zou testen.

Het punt van de test was een zeer kleine, alleen de onthouding van het fruit van een bepaalde boom, waarvan het gebrek er aan geen enkele invloed had op hun levensonderhoud. Omdat geen wet van kracht is, tenzij een boete voor overtredingen wordt geregeld, is er een boete verschaft in geval van ongehoorzaamheid aan deze opdracht. En enkel hier is het moeilijk voor sommigen, dat de straf die geregeld is, niet uit alle proporties lijkt op de onbetekenis van het strafbare feit dat wordt gestraft.

Een Jood wordt op een bijzondere wijze, namelijk samen met honden, aan een galg opgehangen (16e eeuw)

In Engeland werden vroeger mensen opgehangen  voor het stelen van schapen, toen schapen voor 2d werden verkocht, dit terwijl toen een bijbel 40 pond koste.
Maar dergelijke sancties zijn nu afgeschaft, en de doodstraf werd in de 19de eeuw alleen uitgesproken voor een paar misdrijven, die zeer vervelend werden beschouwd, terwijl nu in geheel de Europese Unie geen doodstraf meer is.

Schets van gespietste hoofden van ter dood veroordeelde misdadigers op de London Bridge

In de Hof van Eden vinden we echter de doodstraf als de boete om een beetje fruit te eten! Als er wordt gevraagd, waarom was dit? En waarom zulk een hoge straf voor schijnbaar zoiets onbenulligs? Als men enkel kijkt naar het eten van fruit mist men de kerngedachte achter het geheel. Het antwoord is dat de waarde van het fruit helemaal niet de oorzaak was, maar de loyaliteit van het schepsel aan de Schepper. Het mag niet worden over het hoofd gezien dat hoe kleiner en minder belangrijk het incident is, hoe ernstiger het is als een test van loyaliteit; Waaruit het principe door de Heiland of Verlosser Christus wordt uitgelegd.

“Hij die getrouw is in het minste, is ook in veel trouw; En hij die onrechtvaardig is in het minste is ook onrechtvaardig in veel. “(Lukas 16: 10.)

God had het recht om perfecte gehoorzaamheid van zijn schepsels, de mens, te eisen en dat de ongehoorzame geen toelating zou krijgen om verder te leven. Het ging hier om getrouwheid aan de Schepper en het akkoord gaan met Zijn regelgeving. Door zich te gewagen van de Boom der kennis van goed en kwaad te eten met de bedoeling om de gelijke aan God te worden ging hun daad veel verder dan enkel maar wat fruit te eten om zich te laven. De wens om gelijk aan God te worden was de kerngedachte achter hun daad en moet dan ook aanzien worden als een ernstige daad van rebellie tegen hun eigen Goddelijke Vader, God de Allerhoogste, Wiens positie zij betwist hadden.

Dit is heel anders dan het gebruikelijke misverstand van de bedreigde straf uitgesproken in de Tuin. Velen denken dat God de tegenstanders voor de eeuwigheid zou martelen. Had Hij dit zo bedoeld dan zou Hij dat zeker vooraf duidelijk gemaakt hebben. Hij zou het in de duidelijkste termen zeker hebben gesteld, waaronder geen misverstand zou kunnen zijn.
Gezien de betrokken problemen zou niets minder dan de duidelijkste mogelijke uitdrukking van Zijn bedoeling door Hem, Die de belichaming is van Gerechtigheid, om nog maar te zwijgen van de Goddelijke Liefde, kenbaar gemaakt zijn.

Inzicht in de eerste drie hoofdstukken van Genesis onthult geen woord dat zou kunnen opgevat worden als een uitleg voor het impliceren van een eeuwigheid van pijn als de bedreigde straf voor ongehoorzaamheid.

‘Maar van de boom der kennis van goed en kwaad zult gij daarvan niet eten; Want op de dag dat gij daarvan eet, sterven, gij zult sterven. “(Genesis 2: 17, marge.)

Dit is het enige verslag van Gods woorden aan Adam gericht omtrent dit onderwerp voordat hij gezondigd heeft, en hier zou moeten een recht voor de raap zijnde lering of onderrichting hem duidelijk moeten gemaakt hebben waaraan hij zich kon verwachten. Indien er een rechtvaardig onderwijs heeft plaatsgevonden zou er van eeuwige folteringen, als de straf voor ongehoorzaamheid vermeld geweest zijn indien dat zo was. Maar God zei niets daarover; In plaats van te zeggen dat Adam zou moeten verwachten dat hij in pijn zou blijven, zei de Allerhoogste dat de overtreder zou moeten sterven. Dood gaan zou als straf en als boete voor het verkeerd gaan dienen.

“De ziel die zondigt, het zal sterven;” “het loon der zonde is de dood.” – Ezek. 18: 4; Rom. 6. 23.

+

Wordt vervolgd

Voorgaande

Eerste stappen die leidden naar een loskoopoffer 1 Mens geplaatst in wereld van groen en andere levende wezens

Eerste stappen die leidden naar een loskoopoffer 2 Lot na daad van ongehoorzaamheid

Offers van mensen onvolkomen tegenover het volmaakte slachtoffer door God te leveren 1

Schepper en Blogger God 3 Les en oplossing

Schepper en Blogger God 4 Verklarende Stem

Vindt er een transfer plaats na de dood?

++

Aanvullende lectuur

1. Met vragen zitten over ontstaan en redenen van zijn
2. Oorsprong van het kwaad
3. Een goddelijk Plan #2 Onvolmaakte Schepping
4. Een goddelijk Plan #4 Beloften
5. Gods vergeten Woord 9 Schepping 1 Scheppingsplan en Schepper
6. Gods vergeten Woord 12 Schepping 4 De Schepper zelf
7. Gods vergeten Woord 14 Schepping 6 De Schepping als doel en garantie
8. De Voltooiing van de schepping 4 Buitenbijbelse leer
9. Fragiliteit en actie #1 Ongehoorzaamheid van Geschapene
10. Fragiliteit en actie #8 Eerste Wetsvoorziening
11. De Falende mens #2 Vrije keuze
12. Zorg dragen voor moeder natuur
13. Niets edel in het vlees dat tot zichzelf wordt gelaten
14. Het begin van Jezus #2 Aller Begin
15. Vrees hebben voor de juiste persoon
16. Gods wil dat alle soorten van mensen worden gered
17. Delen van God’s Rijkdom en Wijsheid

+++

Advertisements