Verscheidene Verbondakkoorden 9 Op het hart geschreven

Het Nieuwe Verbond waar de huidige mens kan onder vallen, zorgt voor een doeltreffend verzoenend offer, dat niet alleen de Joden verlost heeft, die onder de vloek van de wet zijn, maar die ook een verzoening brengt voor de zonden van de hele wereld.  De Nazareense leermeester doordat hij de dood had ondergaan aan de paal, om te bevrijden van de overtredingen onder het eerste verbond, roept alle mensen op in hem geloof te oefenen zodat er gerechtigheid van God naar hen toe mag komen. De geroepenen die ingaan op zijn vrijkoping en gebruik maken van hun recht van zoonschap kunnen rekenen op de belofte van de eeuwige erfenis. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven zou hebben. (Hebreeën 9: 15; Romeinen 3: 22-20; Galaten 3: 13; 4: 4, 5; Johannes 3: 16; 1 Johannes 2: 2)

“En daarom is hij de middelaar van een nieuw verbond: er is een dood geschied tot verlossing van de overtredingen bij het eerste verbond, en nu kunnen de geroepenen het aangekondigde aannemen van het eeuwige erfdeel.” (Heb 9:15 NB)

“rechtvaardiging van Godswege door geloof in Christus, voor allen die geloven. Want er is geen onderscheid:” (Ro 3:22 NB)

“Christus heeft ons vrijgekocht uit de vloek der Wet door voor ons een vloek te worden,- omdat geschreven staat: ‘vervloekt is al wie hangt aan een stuk hout’, (-){#De 21:23 } (Ga 3:13 NB)

“4 Maar toen de volheid des tijds kwam, heeft God zijn zoon als afgezant gezonden, geboren uit een vrouw, geboren onder een Wet, 5 opdat hij de mensen onder een Wet zou loskopen, opdat wij de rang van zonen-en-dochters zouden mogen ontvangen.” (Ga 4:4-5 NB)

“Want zozeer heeft God de wereld liefgehad dat hij de Zoon, de eniggeborene, gegeven heeft,- opdat ieder die in hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven mag hebben.” (Joh 3:16 NB)

“zelf is hij de verzoening van onze zonden, niet van de onze alleen maar ook van heel de wereld.” (1Jo 2:2 NB)

De wereld kan nu door Jezus zijn vergoten bloed staan onder het nieuwe verbond en met een gerust hart vertrouwen op de genadegave.

De beker die Jezus op 14 Nisan tijdens het Laatste avondmaal of herinneringsmaal vertegenwoordigt de bloedvergieten voor velen (de hele wereld) voor de vergeving van zonden. De discipelen, zijnde zondige mensen, moeten figuurlijk zijn vlees eten en zijn bloed drinken, anders zouden ze geen leven in zich hebben. (Johannes 6: 47-58). Iedereen die het eeuwige leven zou willen hebben, moet in de eniggeboren zoon van God, Jeshua of Jezus Christus, geloven, want er is geen andere manier geboden waardoor God de zonden die voorbij zijn terecht kan afleggen, zowel voor Israël als voor alle naties. Want eerst was het Woord God daar voor de Joden maar toen de gezondene van God hen toesprak weigerden velen in te zien dat hij de beloofde Messias was. En Daarom werd de hoop ook opengesteld naar de niet-Joden  en heidenen. (Johannes 3: 36; Handelingen 5: 31; 13: 38-49; Lukas 24: 47 ; Romeinen 5: 1.)

“Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.” (Joh 3:36 NBG51)

“Hem heeft God door zijn rechterhand verhoogd, tot een Leidsman en Heiland om Israel bekering en vergeving van zonden te schenken.” (Hnd 5:31 NBG51)

“38 Zo zij u dan bekend, mannen broeders, dat door Hem u vergeving van zonden verkondigd wordt; 39 ook van alles, waarvan gij niet gerechtvaardigd kondt worden door de wet van Mozes, wordt ieder, die gelooft, gerechtvaardigd door Hem. 40 Ziet dan toe, dat u niet overkome, wat in de profeten gezegd is: 41 Ziet, verachters, en verwondert u en verdwijnt; want Ik werk een werk in uw dagen, een werk, dat gij voorzeker niet zult geloven, als iemand het u verhaalt.
42  En toen zij vertrokken, verzochten zij hun tegen de eerstvolgende sabbat weder deze woorden te spreken. 43 En na het uitgaan van de synagoge, volgden vele van de Joden en de vereerders van God, die Jodengenoten waren, Paulus en Barnabas, die dan ook tot hen spraken en bij hen aandrongen om te blijven bij de genade Gods. 44 En de volgende sabbat kwam bijna de gehele stad bijeen om het woord Gods te horen. 45 Doch toen de Joden de scharen zagen, werden zij vervuld met nijd en spraken lasterende, tegen hetgeen door Paulus gezegd werd. 46 Maar Paulus en Barnabas zeiden vrijmoedig: Het was nodig, dat eerst tot u het woord Gods werd gesproken, doch nu gij het verstoot en u het eeuwige leven niet waardig keurt, zie, nu wenden wij ons tot de heidenen. 47 Want zo heeft ons de Here geboden: Ik heb u gesteld tot een licht der heidenen, opdat gij tot heil zoudt zijn tot aan het uiterste der aarde. 48 Toen nu de heidenen dit hoorden, verblijdden zij zich en verheerlijkten het woord des Heren; en allen, die bestemd waren ten eeuwige leven, kwamen tot geloof; 49 en het woord des Heren verbreidde zich door het gehele land.” (Hnd 13:38-49 NBG51)

De talmidim van Jeshua of Jezus’ trouwe leerlingen kwamen tot het besef dat in Jezus naam moest gepredikt worden, zodat meerdere mensen konden gerechtvaardigd worden door hun geloof in Jezus.

“en dat in zijn naam moest gepredikt worden bekering tot vergeving der zonden aan alle volken, te beginnen bij Jeruzalem.” (Lu 24:47 NBG51)

“Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus,” (Ro 5:1 NBG51)

Het Nieuwe Verbond regelt niet alleen vergeving van zonden uit het verleden, waardoor de gelovige van de dood in het leven komt, maar ook voor het opruimen van dergelijke toekomstige overtredingen, die het gevolg zijn van de zwakheden en onvolkomenheden van onze gevallen natuur. Dit is allemaal voorzien in het bloed van Jezus.

“Als we onze zonden belijden, is Hij trouw en rechtvaardig om onze zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.” “Het bloed van Jezus Christus, zijn Zoon, reinigt ons tegen alle zonden.” (1 Johannes 1: 9, 7).

Hier is het voorbedenwerk van de Hogepriester in naam van allen die deze verbondsrelatie met God zijn aangegaan, door zijn bemiddeling. God heeft nooit gezwegen en heeft steeds Zijn Stem laten weerklinken zodat mensen Hem konden vinden. Maar voor velen leek het soms wat te moeilijk om zich rechtstreeks tot god te wenden. Nu kan iedereen dat wel doen, maar Hij heeft ook een voorspreker voor ons voorzien. Het is nooit te laat om tot God te komen, tenzij als het einde van de Eind-tijd er zal zijn en god zijn verterend vuur zal laten voelen. Thans kan iedereen in Christus Jezus zijn, door zijn bloed dat hen vrij gekocht heeft zo dat zij dan geen vreemdelingen en bijwoners meer moesten zijn, maar medeburgers der heiligen en huisgenoten Gods.

“Onze God zal komen en niet zwijgen, vuur gaat verterend voor zijn áanschijn úit —en rondóm hem stórmt het zéer!” (Ps 50:3 NB)

“12 dat ge toentertijd zonder Christus zijt geweest, verstoken van het burgerschap van Israël en vreemd aan de verbondsbeloften, zonder hoop en zonder God in de wereld. 13 Maar nu zijt gij die ééns ver weg zijt geweest door Christus Jezus ‘nabij’ geworden, {#Jes 57:19 } door het bloed van de Christus.” (Efe 2:12-13 NB)

“Dus zijt ge dan geen ‘vreemdelingen en bijwoners’ meer, nee, ge zijt medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God,” (Efe 2:19 NB)

Het is niet de bedoeling dat onze middelaar voor elke overtreder bij naam treedt, elke keer dat iemand zondigt. Integendeel, het feit van zijn voltooide offer vormt de voorbede. Bovendien vormt de aanwezigheid van de Heilige Geest in het hart van de gelovige ook een voorbede voor hem in zo’n tijd van nood. Want als God de wil en de inspanning aanvaardt, niettegenstaande de zwakte van het vlees tot het tegenovergestelde, moet het feit dat hij de geest van Christus heeft,
onder “de wet van de geest van het leven in Christus Jezus”, een krachtige tussenkomst vorm namens de gelovige die is overgenomen is in een fout waaraan de geest van Christus in hem geen toestemming gaf. De innerlijke houding van een Christen is er een van omvorming waarbij wij dezelfde manier van denken als Christus hebben verkregen zodat we hem kunnen begrijpen en kunnen inzien wat God ons heeft gegeven. Door Christus Jezus zijn offergave diep in ons hart te laten wortelen mogen wij van zijn aanwezigheid genieten en vertrouwen op zijn rol als bemiddelaar bij God voor ons. In Christus zijnde laten wij ons dan ook leiden door Jezus en zijn hemelse Vader Zijn Kracht (de Heilige Geest) die ons nieuw leven heeft gegeven. (1 Kor. 2: 12, 16; Phil. 2: 5; Rom 5: 2,26, 27; Gal.5: 25; 6: 2).

Het Nieuwe Verbond gaat effectief om met zonden die opzettelijk zijn begaan door degenen die in de relatie met God zijn gekomen die het biedt. Als men de liefde van Christus in zijn hart heeft geprent zal men alles er aan doen om niet in de val van de wereld te trappen. Men zal dan als dienstknecht voor Christus en voor God, hen beiden op de beste wijze willen dienen. Ook zal men beseffen hoe belangrijk de toewijding aan God is als christen en beseffen dat diegene die de Wil van God kent zich er ook naar moet gedragen en die Wil niet kan negeren.

“47 díe dienaar die de wil van zijn heer kent en niet voorbereidt of doet naar zijn wil, zal veel slaag krijgen; 48 wie er niet mee bekend is maar wel doet wat slaag waard is, zal weinig slaag krijgen; elk aan wie veel wordt gegeven, van hem zal veel worden gevraagd, en aan wie ze veel hebben toevertrouwd, nog veel meer zullen ze van hem eisen!(-)” (Lu 12:47-48 NB)

Een rechtvaardige discriminatie wordt gemaakt met betrekking tot alle opzettelijke overtredingen. Ongetwijfeld houdt de heer des huizes er rekening mee dat een deel van de eigenzinnigheid die gecorrigeerd moet worden en die gevoelig is voor niets anders dan een pijnlijke ervaring, erfelijk is, en wordt in zoverre, als hij wordt beleden, bedekt door het kostbare bloed. Hij kent de harten van Zijn volk en past bij de correctie van hun behoefte.

Het offer van Jezus dekt niet de uitgedachte graag gedane of opzettelijke overtredingen – klein of groot – van hen die zijn toegetreden tot het Nieuwe Verbond en die geheiligd zijn door het bloed. Wij mogen de waarschuwing niet in de wind slaan waarbij ons wordt gemeld dat als we opzettelijk zondigen nadat we de kennis van de waarheid hebben ontvangen,  er geen offer meer is voor die zonden.  Zij die beweren dat wij geen werken van geloof meer moeten doen omdat wij voor goed en altijd zouden gered zijn, zouden best eens nadenken wat de parabels van Jezus inhouden en wat deze Schriftplaats in de brief naar de Hebreeën werkelijk betekent.

“22 laten wij dan toetreden met een waarachtig hart, in volheid van geloof, de harten door sprenkeling ontdaan van een boos geweten en het lichaam gewassen hebbend in rein water; 23 laten wij onwrikbaar vasthouden aan het belijden van de hoop, want hij die de beloften verkondigde is geloofwaardig, 24 en laten wij elkaar gadeslaan om te prikkelen tot liefde en goede werken, 25 en ons eigen samenkomen niet nalaten, zoals voor sommigen gewoonte is, maar ertoe aanmoedigen, en dat zoveel te meer naarmate ge de Dag ziet naderen. 26 Want als wij moedwillig zondigen nadat wij de kennis van de waarheid aangenomen hebben, is er geen offerdier voor zonden meer over,” (Heb 10:22-26 NB)

Wij mogen dan wel Jezus hebben die ons de pas-verschenen en levende weg nieuw heeft gebaand zodat wij zelf persoonlijk naar God kunnen gaan, moeten wij beseffen dat het enkel door Jezus Christus is dat wij kunnen binnen gaan in de wereld van God. (Heb 10:20),

De Schrift vertelt dan over de extreme mate van eigenzinnigheid, en van een “kennis van de waarheid” die veel verder gaat dan alleen het stadium van het horen hebben. Dit wordt duidelijk gemaakt in verse 29:

“een hoeveel ergere bestraffing, denkt ge zal hij waardig worden gekeurd die de zoon van God vertrapt en het bloed van het verbond, waardoor hij geheiligd is, als iets doodgewoons beschouwt, en de Geest van de genade tart?” (Heb 10:29 NB)

Van hoeveel zwaardere straf, vermoedt gij, zal hij waardig worden geacht, die de Zoon van God vertreden heeft, en het bloed van het verbond, waarmee hij geheiligd was, een onheilig ding heeft geteld en het ondanks de geest van genade heeft gedaan?

In deze wereld zien wij veel mensen die de Bijbelse waarheid geweld aan doen en God tarten.
Het vergoten bloed van Jezus, wat het bloed van het Nieuwe Verbond is, en wat alleen in staat is om de komende dingen te vervolmaken, wordt hier aangeduid of naar verwezen. In de verzen 10, 14 wordt dit beschreven dat de mens door één offer is apart geplaatst (geheiligd) zodat deze voor altijd geperfectioneerd kan zijn.

“in die wil zijn wij geheiligd eens-en-voorgoed door het offer van het lichaam van Jezus Christus.” (Heb 10:10 NB)

“Ja, in één offer heeft hij voor altijd tot voleinding gebracht die hij geheiligd heeft.” (Heb 10:14 NB)

In de oudheid had de mens de Wetsbepalingen van God gekregen zodat de mensen konden zien dat ze schuldig waren omdat ze ongehoorzaam waren aan de regels, normen en waarden door God voorgelegd. Men kon die Wetsbepalingen echter niet negeren of er naast zien. Het Wetsverbond vertoonde Gods macht en majesteit. Zij die nu het bloed van Jezus Christus in hun hart laten stromen krijgen van God het voorrecht niet enkel getuige te zijn maar ook erfgenaam te zijn van het werk van de Geest die de mensen door het goede nieuws vrij spreekt van hun schuld. Door al het gebeuren in de verleden tijd en Gods beloften die waar werden, zouden nog veel meer mensen nu moeten inzien dat de Allerhoogste zelfs nog veel méér van Zijn macht en majesteit heeft laten zien door de bediening van de Geest en de heiligende kracht van de waarheid. (2 Korinthiërs 3: 3, 8, 9, 18; Johannes 17: 17). Terwijl de toegewijde gelovige in het “ene offer” zich onderwerpt aan deze invloeden, realiseert hij zich dat hij “in nieuwheid van het leven wandelen” zal gaan. Zo zal de drager van het beschreven hart de glorie van God kunnen aanschouwen en zich realiseren dat hij

“in hetzelfde beeld is veranderd van heerlijkheid tot heerlijkheid, net als door de Geest van de Heer.”

Zo heeft God gezorgd voor alle noodzaak van elke zaak die onder het Nieuwe Verbond in Jezus’ bloed komt, alles behalve absolute onbetrouwbaarheid nadat volledige verlichting vergeven werd.

Maar de absoluut wilskrachtige heeft geen offer aangeboden voor zijn opzettelijke zonde, of het nu aan de paal hangen was (sommigen zouden zeggen “kruisigen”) van de Zoon van God, zoals “vertegenwoordigd in de Mis, of het bloed van het Verbond, het ‘ene offer'”, een gewoon ding, om gedeeld te worden door een aantal samen met Jezus, of dat het een ernstige verkeerde voorstelling van de Heilige Geest is, door goede werken toe te schrijven aan een kwade macht, zoals de Schriftgeleerden en Farizeeën. (Matt.12: 23-37; Hebr. 6: 4-8; 10: 26-31.)

Laten wij de ernst beseffen van onze houding tegenover de Bijbelse Waarheid en tegenover Gods Geest. Jezus waarschuwt daarom zijn toehoorders die tegen hem zijn

“30 wie niet mét mij is, is tegen mij, en wie niet met mij samenbrengt, die verstrooit! 31 daarom zeg ik u: elke zonde en lastering zal de mensen worden vergeven, maar een lastering van de Geest zal niet worden vergeven; 32 en al wie een woord zegt ten nadele van de mensenzoon, het zal hem worden vergeven; maar al wie iets zegt ten nadele van de heilige Geest, dat zal hem niet vergeven worden, niet in deze wereldtijd en niet in de toekomstige!” (Mt 12:30-32 NB)

Alleen de Heer is bevoegd om te beoordelen hoeveel verdorvenheid verbonden is met de overtreding; en Hij alleen kan zeggen of weinig strepen, veel strepen of vernietiging in de tweede Dood de gepaste straf zou zijn. Zonder twijfel, in Zijn liefde en genade, zou Hij in het begin een “paar strepen” toedienen; als deze niet voldoende waren om de overtreder te waarschuwen, als hij nog steeds koppig zou zijn in eigenzinnigheid en perversie van de waarheid, zelfs na al de liefhebbende discipline van de Heer, zouden “veel strepen” volgen. De mens zal moeten beseffen dat het vreselijk zal zijn om in handen te vallen van de levende God!

“Maar brengt zij doornen en distels voort, dan is zij onbruikbaar en een vervloeking nabij die eindigt in een verbranding.” (Heb 6:8 NB)

“vreselijk is het te vallen in handen van de levende God!” (Heb 10:31 NB)

Zij die Jezus bloedoffer in hun hart hebben gesloten als de levende waarheid en de bevestiging van Gods goedgunstige aanvaarding van dat plengoffer moeten de in hun hart opgetekende Woorden van God laten nazinderen in de wereld door dat Goede Nieuws overal te verkondigen waar ze kunnen.

Ware Christenen moeten aantonen dat zij de ware Christus Jezus volgen en met hun voorbeeld en prediking moeten zij aan de wereld aantonen dat de gezondene van God, de mens van vlees en bloed Jezus Christus, zijn bloed heeft vergoten ter vergeving van zonden en in de hoop dat meerderen de weg die hij toonde naar God zouden vinden. Aan ons is het nu om uit dankbaarheid voor dat Zoenoffer om in verzoening met God, Deze Enige God kenbaar te maken en aan de wereld te tonen dat Jezus de weg naar God is.

+

Fragmenten of bespreking van het hier aangehaalde onderwerp kan u vinden in de Engelse artikels / You can find fragments or discussion of the topic referred to here, in the English articles:

The New Covenant Victim and Mediator + New Covenant Possesses + Writing the Law on the Heart

Voorgaande

Verscheidene Verbondakkoorden 1 Eerste beloften en overeenkomsten

Verscheidene Verbondakkoorden 2 Een Wetsverbond of wetsverdrag

Verscheidene Verbondakkoorden 3 Als persoonlijke verbintenis en tot voordeel van gehele mensheid

Verscheidene Verbondakkoorden 4 Behouden van de Wet maar Zwak door het vlees

Verscheidene Verbondakkoorden 5 Aangekondigde Zaad bezegeld door Verbond met Abraham

Verscheidene Verbondakkoorden 6 Betere beloften

Verscheidene Verbondakkoorden 7 Het nieuwe verbondsslachtoffer en bemiddelaar

Verscheidene Verbondakkoorden 8 Onze plaats bij de voorgestelde Verbonden