De doden – Waar zijn ze? 1 Universele vraag

“De mens geeft de geest, en waar ligt hij dan?” – Job 14:10.

Vraag der vragen! De universele vraag!

Wat is de toestand van hen die zijn heengegaan?

Er is niemand die niet indirect door de dood is getroffen, door het verlies van dierbaren; er is niemand die niet moet uitzien naar de rechtstreekse gevolgen van zijn eigen ervaring met de dood. Geen wonder dat er in de hele wereld grote belangstelling voor dit vraagstuk is en wordt getoond door mensen van elke conditie en kleur.

Liefde voor vrienden vereist dat de belangstelling voor hun welzijn niet ophoudt zodra zij begraven zijn.
Eigenbelang, als er geen hoger motief was, spoort aan om voor eigen voordeel alle mogelijke informatie over dit grote vraagstuk te vergaren.

Op zoek naar deze informatie hebben mensen zich tot iedereen gewend, en de antwoorden waren gevarieerd. De Atheïst heeft zijn antwoord gegeven; de Filosoof heeft zijn speculaties aan de wereld bekend gemaakt; de Wetenschapper heeft de resultaten van zijn onderzoek bekend gemaakt; en zij zijn het niet eens.

Het antwoord van de atheïst

De Atheïst geeft een zeer duidelijk antwoord op de vraag: “De doden – waar zijn ze?” Er worden geen woorden aan vuil gemaakt. Hij zegt dat de doden voor altijd verdwenen zijn; zij zullen nooit meer gezien of gehoord worden. Dit geeft geen troost aan het rouwende hart, en biedt geen prettig vooruitzicht voor de toekomst van de onderzoeker. Het is niet verwonderlijk dat sommigen, die geen contact met elkaar hadden, de atheïstische zienswijze hebben aanvaard, als hun leidend beginsel hebben aangenomen: “Laat ons eten en drinken, want morgen sterven wij.” – 1 Cor. 15:32.

Het antwoord van de Filosoof

De Filosoof geeft een antwoord op de vraag. Hij merkt op dat er in de menselijke geest een verlangen is naar het voortduren van leven en activiteit.

Het is mogelijk dat dit “verlangen” nauwkeuriger kan worden omschreven als een moeilijkheid om te beseffen dat leven en activiteit ooit zullen ophouden, en dat hieruit het bijna universele geloof voortkomt dat de dood de enige poort is naar nieuwe taferelen en omstandigheden. In ieder geval komt de filosoof, die zich realiseert dat de meeste mensen die volwassen zijn er min of meer van overtuigd zijn dat de dood niet het einde van alles betekent, en dat deze gedachte, verschillend gewijzigd naar gelang de volkeren en tijden, al sinds mensenheugenis in de hoofden van de mensen leeft, tot de conclusie dat zulke gedachten niet zonder oorzaak kunnen bestaan, en hij denkt dat de oorzaak is dat de gedachte waar is. Hij is dan ook bereid te geloven en te onderwijzen dat de dood het vertrek is van de huidige omstandigheden naar andere, aangename of pijnlijke.

Er kan geen twijfel over bestaan dat de overheersende gedachte in de hoofden van de mensen is zoals de Filosoof die vindt; maar hij neemt zeker veel meer voor lief dan de volgeling van de “zuivere rede” zich zou moeten veroorloven te doen, wanneer hij aanneemt dat de enige manier om de universaliteit van deze gedachte te verklaren, zelfs onder volkeren die geen contact met elkaar hebben gehad, is toe te geven dat zij waar is. Het antwoord van de Filosoof, hoewel voor velen troostrijker dan dat van de Atheïst, moet met grote terughoudendheid worden bezien; het berust immers op een veronderstelling en houdt geen rekening met alle details die moeten worden onderzocht.

Isaac Watts

+

Engels origineel: The Dead — Where Are They? 1 Universal Inquiry

Next

The Dead — Where Are They? 2 Scientific Answer

Vervolg

De doden – Waar zijn ze? 2 Wetenschappelijk Antwoord