Mijn exegese en hermeneutiek

Als mens ben ik zeer beperkt. Als een schepping van de Almachtige Allerhoogste God maak ik deel uit van Zijn schepping en als een element van de Maker kan ik ook mijzelf beschouwen als een kind van die Schepper.

Alle mensen zijn geschapen naar het evenbeeld van de Vader, wat betekent dat in iedere man of vrouw, gelovige of niet gelovige we in staat zullen zijn om elementen van de Schepper te vinden. Hij gebruikt Zijn Hand en Geest om ons te vormen, en is bereid om ons naar zijn zin te kneden. Als we bereid zijn om volledig onszelf in Zijn Hand te willen leggen kan Hij het beste van Zijn schepsel naar voor brengen. Hiertoe bereid om deel van Zijn schepping te zijn onder Zijn leiding kan ik slechts proberen mijn uiterste best te doen om Hem zo goed mogelijk te leren kennen en Hem dan ook aan anderen kenbaar te maken.

Beperking door Afstamming

Omdat we allemaal afstammelingen zijn van de eerste man en vrouw, zijn we gebonden aan de genetica van die eerste mensen die twijfelden aan  Gods Recht op autoriteit om de wereld te regeren en om de Meester van alles te zijn. Hun tegen hun Schepper gaan, de eerste menselijke afwijking van het goede, maakte dat al hun nakomelingen niet  zonder fout of schuld kunnen zijn, zonder er erg hard aan te werken. Alleen Jezus is erin geslaagd om niet in de fout te gaan. Hij was ook meer dan eens verleid, maar hij deed geen zonde.

Met inachtneming van mijn DNA en genetische fouten heb ik ook een beperkte geest. Met de beperkingen van mijn hersenen kan ik alleen maar proberen om mijn uiterste best te doen om te komen tot het juiste denken en te komen tot de juiste conclusies.

Geconfronteerd met het Woord van God in de Bijbel of Heilige Schrift, kan ik slechts voort gaan op wat ik kan lezen en hoe ik het gelezen materiaal kan interpreteren. Om tot exegese te behoren moet ik afgaan op verdere Bijbelse ideeën waarop ik dan mijn spirituele ideeën kan vormen.

Tot “Exegese” (van het Griekse ἐξήγησις van ἐξηγεῖσθαι ‘uitleiden/afleiden’) komende probeer ik tot een oplettende kritische verklaring of interpretatie van de Bijbelse en andere religieuze teksten te komen.

De termen exegese en hermeneutiek zijn door elkaar gebruikt. Met de hermeneutiek (/ hɜrmənju ː tɪks /) wil ik komen tot de studie van de interpretatie van geschreven teksten in het volledige kader van het interpretatieve proces, maar ook van alle vormen van communicatie: schriftelijk, mondeling en non-verbale, terwijl ik mij met de exegese  vooral richt op de schriftelijke tekst.

Doel

Exegese, of kritische interpretatie, en hermeneutiek, of de wetenschap van interpretatieve principes van de Bijbel zijn hun hele geschiedenis voor diverse doeleinden gebruikt door zowel joden als christenen. Het meest voorkomende doel is dat van het ontdekken van de waarheden en waarden van het Oude en het Nieuwe Testament door middel van verschillende technieken en principes. Hierbij tracht ik de historische omstandigheden, polemische of apologetische situaties te anticiperen op de waarheid. In de zoektocht naar historische achtergrond alsook de taalkundige situatie zal het nodige achtergrondmateriaal mee het type exegese of hermeneutische bepalen. Voor mij heeft de studie van de Schrift, de geschriften en uitspraken over de Bijbel, als primair doel om achter de Bijbelse waarheid en waarden te komen door een onbevooroordeeld gebruik van exegese en hermeneutiek.

Ik sta te popelen, om het beschikbare materiaal te zoeken en de objectieve gegevens die betrekking hebben op een schriftelijk document na te gaan. Om dat degelijk te onderzoeken moet ik, voor zover mogelijk, de identiteit van de schrijver of schrijvers, de tijd van samenstelling, de hedendaagse politieke en culturele context waarin de auteur leefde, en de attitudes en doeleinden die hij koesterde in het samenstellen van zijn werk, proberen na te gaan.

Onderscheiden

In lijn met de fundamentele betekenis van het werkwoord krino, “oordelen”, betekent het bijvoeglijk naamwoord Kritikos “met betrekking tot onderscheidingsvermogen of het vonnis” dat ik de verscheiden zaken goed wil onderscheiden om tot begrip te komen. Maar om daartoe in staat te zijn om het licht te zien, moet ik wel keuzes maken en tot passende oordelen komen. Het vormt dan ook een systematische inspanning om alle objectieve gegevens die leiden tot een nauwkeurige beoordeling van de waarde en de strekking van het document onder studie te begrijpen en goed te ziften, en er een rechtvaardige waardering van de betekenis aan te geven.

Regelmatig de Bijbel lezend en zorgvuldig bestuderend

Vooral in de kritische studie van religieuze werken, zoals de Bijbel, het heilige Boek van de boeken, is de kritiek gericht op een objectieve analyse van alle relevante gegevens die leiden tot een rechtvaardige schatting van het belangrijke en van datgene dat de moeite waard is, als zodanig te onderscheiden van devotionele of deductieve theologische studie, die reeds veronderstelt er het goddelijk gezag is en dat de vermeende Schrift ook betrouwbaar is. Dus de onderzoekstaak van de Bijbelse kritiek kan dienen voor de controle en verdediging van de leer van de Schrift, in plaats van voor elk sinister doel van aantasting van de geloofwaardigheid van de Bijbel. Want in het verleden zijn meerdere malen aanvallen gebeurd op de Bijbel werden de woorden er van verdraaid voor macht en andere doelstellingen. Zo werd door alle geleerden van de evangelische overtuiging die aanvallen van de liberale en rationalistische geleerden beoefend. Langs alle kanten probeerden ze  om de Schrift in diskrediet te brengen, maar werd dit met succes weerlegd. Wel moet worden opgemerkt dat in dit verband volledige objectiviteit op het gebied van Bijbelse kritiek vrijwel onmogelijk is; ieder mens is persoonlijk betrokken bij een zeer diepe betekenis als hij zich aangeklaagd en veroordeeld voelt als een schuldige, hulpeloos, verdorven zondaar.

Thora rol in de Glockengasse Synagoge

Hulpmiddelen

Om mijn bijbel studie te verwezenlijken moet ik beroep doen op allerlei hulpmiddelen. Ook ben ik verplicht om, op een of andere manier, een ​​persoonlijke reactie  te geven aan de oproep van God als die door de woorden van de Schrift mij kenbaar wordt gemaakt. Om tot een goed onderzoek en om tot inzicht in Gods geheim te komen, is het belangrijk dat we ons ontdoen van dogmatische leringen en er op letten geen subjectief oordeel te vormen in onze keuzes. Ik probeer daarom dan ook zo neutraal mogelijk alles te benaderen.

Omdat ik niet zo veel tijd heb, zoals de meesten onder ons, ga ik akkoord dat ik uit mijn geloofsovertuiging ook bepaalde keuzes maak om al of niet bepaalde werken te lezen. Wij kunnen namelijk niet alles lezen wat er op de markt verschijnt. Ook ik moet keuzes  maken en bepaalde geschriften elimineren om mij genoeg tijd te geven om andere en misschien wel belangrijker zaken te lezen. Ik ben het ook wel eens met bepaalde Bijbelonderzoekers dat we voorzichtig moeten zijn bij het lezen van bepaalde bevooroordeelde literatuur, omdat wij het moeten beschouwen als drinken van wijn met een beetje of veel gif. Liefst zouden wij ons zelf niet willen vergiftigen met verkeerde dingen tot ons te nemen. Zo is het eigenlijk ook voor geestelijke lectuur, waar wij uiteindelijk na een bepaalde kennis vernomen te hebben, toch degelijk zullen moeten selecteren.

Openheid

De belangrijkste taak in het bestuderen van de Heilige Schrift is om met een open geest het Woord van God te benaderen. Om het te bestuderen en alle taal-eigenaardigheden te onderscheiden maak ik gebruik van de beschikbare middelen zoals woordenboeken, concordanties, Bijbelse woordenboeken en encyclopedia. Alle gereedschappen die  opportuun antwoorden in het objectieve onderzoek van het Bijbelse bewijs kunnen brengen zijn van harte welkom en gewaardeerd.

Na zijn conclusie als zijn uitgangspunt al aangenomen te hebben zou, volgens sommigen, de Bijbelse criticus niet in staat zijn om logisch om te gaan met de overvloedige bewijzen van de bovennatuurlijke oorsprong en het gezag van de Schrift, en al zijn wetenschappelijke behandeling van de Bijbelse kritiek, waar het simpelweg op neerkomt op een uitdrukking van zijn verdedigingsmechanisme.

Vertekening

Ik ben er helemaal van bewust dat we door de hele geschiedenis een subjectieve vertekening hebben mee gekregen. Er zijn doorheen de tijden namelijk een aantal theologen, geestelijke schrijvers en Bijbelse critici geweest, die schreven vanuit hun ideeën gebracht door hun denominatie, of zelfs door hun twijfels over bepaalde Bijbelse feiten. We vinden mensen in de wereld van de Bijbelse kritiek die helemaal niet geloofden in God en gebod of van theïstische of zelfs pantheïstische overtuiging waren, net als Spinoza. Het was onmogelijk voor hen om de Bijbel te benaderen als een authentiek speciale openbaring van een persoonlijke God. Ze werden gedwongen om te zoeken naar zuiver menselijke en naturalistische oorzaken voor de verschijnselen van de Schrift. Met deze subjectieve vertekening moet rekening mee gehouden worden door de hele geschiedenis van de ontwikkeling van de hogere kritiek.

Uitgangspunten

De Grote Opdracht, waarbij Jezus zijn discipelen de opdracht gaf om uit te gaan, Gods Woord te verkondigen en Getuigen te zijn van het Goede Nieuws en het Koninkrijk van God. – Glas in lood raam, Parochie Kathedraal van de heilige Patrick in El Paso, Texas.

Mijn uitgangspunt is de vroegste christelijke periode van Bijbelse interpretatie van het Apostolische Tijdperk. Als een volgeling van Jeshua (Jezus Christus) neem ik volledig zijn uitspraken ten gronde ga ik verder af op de verklaringen van zijn twaalf apostelen, daterend uit de Grote Opdracht, ook wel de Grote Zendingsopdracht of het zendingsbevel genoemd, tot de dood van de Apostel Johannes (ongeveer 100 GT). Omdat wordt aangenomen dat Johannes zo lang leefde en de laatste van de twaalf was om te sterven, is er enige overlapping tussen de apostolische tijd en de eerste Apostolische Vaders.

Als christen neem ik de Hebreeuwse Bijbel in de oorspronkelijke tekst of in een van de niet-Hebreeuwse versies, gemeenschappelijk voor joden en christenen. Aan het Oude Testament voeg ik het Nieuwe Testament of Messiaanse geschriften, toe om één geheel te vormen. Maar ik durf ook te kijken naar de apocriefe geschriften (van het Griekse “verstopt”; zowel deze van het Oude als Nieuwe Testament), met dien verstande dat zij geen deel uitmaken van de canonieke geschriften, maar zij net zo belangrijk zijn als elke andere hoge religieuze tekst geschreven in de afgelopen eeuwen. Hoewel die geen deel uitmaken van de Hebreeuwse Bijbel, werden de Apocriefe van het Oude Testament opgenomen in de Griekse versie van het Oude Testament (de Septuaginta), weergegeven door Hellenistische Joden c. 2e. eeuw vGT, die de “erkende versie” van de vroege kerk vormde. Die apocriefe geschriften kunnen in zekere zin apart worden geplaatst van de andere religieuze geschriften. Het is wijd verbreid, dat de factoren van de goddelijke openbaring en inspiratie in de Bijbel, die, volgens de joodse en christelijke geloof, deze duidelijk onderscheiden van andere literatuur, de juiste hermeneutische principes op leggen, hoewel er verschil van mening over bestaat wat deze principes juist zijn.

Kijkend naar de Bijbelse teksten, in de 21e eeuw, probeer ik de plaats die de Bijbelse geschriften hebben bekleed in de synagoge en kerk, te kennen. Voor de studie is het ook nuttig om wereldse boeken en dagboeken van christenen te gebruiken om inzicht te krijgen hoe ze reageerden op leringen van die en vroegere tijden, maar ook over de manier waarop zij aanbaden, het toewijding bevorderen van individu en gemeenschap, en het gebruik van bepaalde onderdelen (in het bijzonder de psalmen) in de gemeentelijke liturgie.

Gebondenheid

Een complete uitgave van de Talmoed Bavli

Mijn subjectiviteit zou je kunnen zeggen ligt in mijn geloof dat de Heilige Geest (de Kracht van God) de auteurs van de Schriftuurlijke teksten geïnspireerd heeft, zodat zij de woorden van die teksten brengen uit of met goddelijke openbaring. In deze visie van de geopenbaarde exegese, is het principe van de sensus plenior van toepassing – dat door zijn goddelijke auteurschap, de Bijbel een “voller betekenis” heeft dan zijn menselijke auteurs hun bedoeling ooit had kunnen voorzien.

De Gospel of evangeliën, in het bijzonder het evangelie van Mattheüs, maken veelvuldig gebruik van het Oude Testament voor aan te tonen dat Jezus de Messias was, en dat is ook wat ik geloof. Op basis daarvan ga ik op onderzoek en maak mijn vergelijking van de verschillende teksten in de Heilige Schrift verder.

Op een bepaalde manier kan ik ook worden beschuldigd van de Rabbijnse onderverdeling van interpretatie te volgen. Peshat (eenvoudige interpretatie), Remez (toespeling), Derash (interpretatieve) en Sod (geheime / mystieke) vormen met de Talmudim, Midrasj (Hebreeuws: מדרש), en meforshim (“exegeten”) en parshanim of perushim (commentaren / commentatoren) van post-Talmoedische (Sifrut Hazal) schrijvers een te gebruiken achtergrondcommentaar. Maar ik zal altijd kijken naar de tijd waarin de teksten werden geschreven en rekening houden met wat er in die tijd gebeurd is, want alles wat er geschreven was is ook een reactie op de dingen die gebeurden op dat moment. Ik denk dat het ook heel belangrijk is om rekening te houden met wat de uitspraken of geschriften betekenden, welke zegswijzen gebruikt werden en die uitspraken en mogelijke betekenissen te vergelijken met de  gelijktijdige christelijke praktijken. Ik geloof dat het belangrijk is om de kennis van grammaticale en psychologische wetten van het moment van het schrijven te begrijpen, in een poging om de tekst en de schrijver te vatten.

Interpretatie

We kunnen de waarheid alleen bereiken door juridische traditie of bijbelse teksten zo goed mogelijk trachten te interpreteren. Hiervoor moeten wij ook het verleden begrijpen van sociale evenementen, door het analyseren van hun betekenis voor de menselijk deelnemers en hun cultuur, en het bekijken van de historische feiten, het analyseren van mogelijke betekenissen van sociaal gebruik, met de discipline om het allemaal mooi op orde te brengen en een poging te doen om alle verbanden te zien.

Ik hoop dat ik verscheidene, zelfs verschillende ideeën, zal kunnen tegen komen, welke mijzelf en anderen op de baan kunnen brengen om meer inzicht te verwerven in Gods Woord, en om mezelf en anderen voor te bereiden om verder op weg te gaan langs het juiste rechte pad om door de kleine, smalle poort in het Koninkrijk van God binnen te kunnen gaan.

Opdat God met u en mij zij, op onze grote reis, de verkenning van het onmiskenbaar belangrijke Boek der Boeken leidend tot Eeuwige Vrijheid en Vrede.